Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вераб’інападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’інападо́бны вераб’інападо́бная вераб’інападо́бнае вераб’інападо́бныя
Р. вераб’інападо́бнага вераб’інападо́бнай
вераб’інападо́бнае
вераб’інападо́бнага вераб’інападо́бных
Д. вераб’інападо́бнаму вераб’інападо́бнай вераб’інападо́бнаму вераб’інападо́бным
В. вераб’інападо́бны (неадуш.)
вераб’інападо́бнага (адуш.)
вераб’інападо́бную вераб’інападо́бнае вераб’інападо́бныя (неадуш.)
вераб’інападо́бных (адуш.)
Т. вераб’інападо́бным вераб’інападо́бнай
вераб’інападо́бнаю
вераб’інападо́бным вераб’інападо́бнымі
М. вераб’інападо́бным вераб’інападо́бнай вераб’інападо́бным вераб’інападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

вераб’і́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’і́ны вераб’і́ная вераб’і́нае вераб’і́ныя
Р. вераб’і́нага вераб’і́най
вераб’і́нае
вераб’і́нага вераб’і́ных
Д. вераб’і́наму вераб’і́най вераб’і́наму вераб’і́ным
В. вераб’і́ны (неадуш.)
вераб’і́нага (адуш.)
вераб’і́ную вераб’і́нае вераб’і́ныя (неадуш.)
вераб’і́ных (адуш.)
Т. вераб’і́ным вераб’і́най
вераб’і́наю
вераб’і́ным вераб’і́нымі
М. вераб’і́ным вераб’і́най вераб’і́ным вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераб’і́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’і́ны вераб’і́ная вераб’і́нае вераб’і́ныя
Р. вераб’і́нага вераб’і́най
вераб’і́нае
вераб’і́нага вераб’і́ных
Д. вераб’і́наму вераб’і́най вераб’і́наму вераб’і́ным
В. вераб’і́ны (неадуш.)
вераб’і́нага (адуш.)
вераб’і́ную вераб’і́нае вераб’і́ныя (неадуш.)
вераб’і́ных (адуш.)
Т. вераб’і́ным вераб’і́най
вераб’і́наю
вераб’і́ным вераб’і́нымі
М. вераб’і́ным вераб’і́най вераб’і́ным вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераб’і́ныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вераб’і́ныя
Р. вераб’і́ных
Д. вераб’і́ным
В. вераб’і́ных
Т. вераб’і́нымі
М. вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

вераб’і́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вераб’і́ха вераб’і́хі
Р. вераб’і́хі вераб’і́х
Д. вераб’і́се вераб’і́хам
В. вераб’і́ху вераб’і́х
Т. вераб’і́хай
вераб’і́хаю
вераб’і́хамі
М. вераб’і́се вераб’і́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ве́рабкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ве́рабкі
Р. Ве́рабак
Ве́рабкаў
Д. Ве́рабкам
В. Ве́рабкі
Т. Ве́рабкамі
М. Ве́рабках

вераб’янё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. вераб’янё́ вераб’яня́ты
Р. вераб’яня́ці вераб’яня́т
Д. вераб’яня́ці вераб’яня́там
В. вераб’янё́ вераб’яня́т
Т. вераб’янё́м вераб’яня́тамі
М. вераб’яня́ці вераб’яня́тах

Іншыя варыянты: вераб’яня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераб’яня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. вераб’яня́ вераб’яня́ты
Р. вераб’яня́ці вераб’яня́т
Д. вераб’яня́ці вераб’яня́там
В. вераб’яня́ вераб’яня́т
Т. вераб’янё́м вераб’яня́тамі
М. вераб’яня́ці вераб’яня́тах

Іншыя варыянты: вераб’янё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́раванне ве́раванні
Р. ве́равання ве́раванняў
Д. ве́раванню ве́раванням
В. ве́раванне ве́раванні
Т. ве́раваннем ве́раваннямі
М. ве́раванні ве́раваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ве́рую ве́руем
2-я ас. ве́руеш ве́руеце
3-я ас. ве́руе ве́руюць
Прошлы час
м. ве́раваў ве́равалі
ж. ве́равала
н. ве́равала
Загадны лад
2-я ас. ве́руй ве́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.