упа́дніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упа́дніцкі |
упа́дніцкая |
упа́дніцкае |
упа́дніцкія |
| Р. |
упа́дніцкага |
упа́дніцкай упа́дніцкае |
упа́дніцкага |
упа́дніцкіх |
| Д. |
упа́дніцкаму |
упа́дніцкай |
упа́дніцкаму |
упа́дніцкім |
| В. |
упа́дніцкі (неадуш.) упа́дніцкага (адуш.) |
упа́дніцкую |
упа́дніцкае |
упа́дніцкія (неадуш.) упа́дніцкіх (адуш.) |
| Т. |
упа́дніцкім |
упа́дніцкай упа́дніцкаю |
упа́дніцкім |
упа́дніцкімі |
| М. |
упа́дніцкім |
упа́дніцкай |
упа́дніцкім |
упа́дніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упа́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упа́дніцтва |
| Р. |
упа́дніцтва |
| Д. |
упа́дніцтву |
| В. |
упа́дніцтва |
| Т. |
упа́дніцтвам |
| М. |
упа́дніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упадо́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упадо́ба |
| Р. |
упадо́бы |
| Д. |
упадо́бе |
| В. |
упадо́бу |
| Т. |
упадо́бай упадо́баю |
| М. |
упадо́бе |
Крыніцы:
piskunou2012.
упадо́бнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упадо́бнены |
упадо́бненая |
упадо́бненае |
упадо́бненыя |
| Р. |
упадо́бненага |
упадо́бненай упадо́бненае |
упадо́бненага |
упадо́бненых |
| Д. |
упадо́бненаму |
упадо́бненай |
упадо́бненаму |
упадо́бненым |
| В. |
упадо́бнены (неадуш.) упадо́бненага (адуш.) |
упадо́бненую |
упадо́бненае |
упадо́бненыя (неадуш.) упадо́бненых (адуш.) |
| Т. |
упадо́бненым |
упадо́бненай упадо́бненаю |
упадо́бненым |
упадо́бненымі |
| М. |
упадо́бненым |
упадо́бненай |
упадо́бненым |
упадо́бненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
упадо́бніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упадо́бнюся |
упадо́бнімся |
| 2-я ас. |
упадо́бнішся |
упадо́бніцеся |
| 3-я ас. |
упадо́бніцца |
упадо́бняцца |
| Прошлы час |
| м. |
упадо́бніўся |
упадо́бніліся |
| ж. |
упадо́бнілася |
| н. |
упадо́бнілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упадо́бніся |
упадо́бніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упадо́бніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
упадо́бніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упадо́бню |
упадо́бнім |
| 2-я ас. |
упадо́бніш |
упадо́бніце |
| 3-я ас. |
упадо́бніць |
упадо́бняць |
| Прошлы час |
| м. |
упадо́бніў |
упадо́бнілі |
| ж. |
упадо́бніла |
| н. |
упадо́бніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упадо́бні |
упадо́бніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упадо́бніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.