дзё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзё́рты |
дзё́ртая |
дзё́ртае |
дзё́ртыя |
| Р. |
дзё́ртага |
дзё́ртай дзё́ртае |
дзё́ртага |
дзё́ртых |
| Д. |
дзё́ртаму |
дзё́ртай |
дзё́ртаму |
дзё́ртым |
| В. |
дзё́рты (неадуш.) дзё́ртага (адуш.) |
дзё́ртую |
дзё́ртае |
дзё́ртыя (неадуш.) дзё́ртых (адуш.) |
| Т. |
дзё́ртым |
дзё́ртай дзё́ртаю |
дзё́ртым |
дзё́ртымі |
| М. |
дзё́ртым |
дзё́ртай |
дзё́ртым |
дзё́ртых |
Кароткая форма: дзё́рта.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дзё́ру
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дзё́ўбала
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзё́ўбала |
дзё́ўбалы |
| Р. |
дзё́ўбала |
дзё́ўбалаў |
| Д. |
дзё́ўбалу |
дзё́ўбалам |
| В. |
дзё́ўбала |
дзё́ўбалы |
| Т. |
дзё́ўбалам |
дзё́ўбаламі |
| М. |
дзё́ўбале |
дзё́ўбалах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дзё́ўбанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзё́ўбанне |
| Р. |
дзё́ўбання |
| Д. |
дзё́ўбанню |
| В. |
дзё́ўбанне |
| Т. |
дзё́ўбаннем |
| М. |
дзё́ўбанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзё́ўбацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дзё́ўбаецца |
дзё́ўбаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дзё́ўбаўся |
дзё́ўбаліся |
| ж. |
дзё́ўбалася |
| н. |
дзё́ўбалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дзё́ўбаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзё́ўбаю |
дзё́ўбаем |
| 2-я ас. |
дзё́ўбаеш |
дзё́ўбаеце |
| 3-я ас. |
дзё́ўбае |
дзё́ўбаюць |
| Прошлы час |
| м. |
дзё́ўбаў |
дзё́ўбалі |
| ж. |
дзё́ўбала |
| н. |
дзё́ўбала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзё́ўбай |
дзё́ўбайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзё́ўбаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дзё́ўбнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзё́ўбнуты |
дзё́ўбнутая |
дзё́ўбнутае |
дзё́ўбнутыя |
| Р. |
дзё́ўбнутага |
дзё́ўбнутай дзё́ўбнутае |
дзё́ўбнутага |
дзё́ўбнутых |
| Д. |
дзё́ўбнутаму |
дзё́ўбнутай |
дзё́ўбнутаму |
дзё́ўбнутым |
| В. |
дзё́ўбнуты (неадуш.) дзё́ўбнутага (адуш.) |
дзё́ўбнутую |
дзё́ўбнутае |
дзё́ўбнутыя (неадуш.) дзё́ўбнутых (адуш.) |
| Т. |
дзё́ўбнутым |
дзё́ўбнутай дзё́ўбнутаю |
дзё́ўбнутым |
дзё́ўбнутымі |
| М. |
дзё́ўбнутым |
дзё́ўбнутай |
дзё́ўбнутым |
дзё́ўбнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.