дзё́ўбнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзё́ўбнуты дзё́ўбнутая дзё́ўбнутае дзё́ўбнутыя
Р. дзё́ўбнутага дзё́ўбнутай
дзё́ўбнутае		 дзё́ўбнутага дзё́ўбнутых
Д. дзё́ўбнутаму дзё́ўбнутай дзё́ўбнутаму дзё́ўбнутым
В. дзё́ўбнуты (неадуш.)
дзё́ўбнутага (адуш.)		 дзё́ўбнутую дзё́ўбнутае дзё́ўбнутыя (неадуш.)
дзё́ўбнутых (адуш.)
Т. дзё́ўбнутым дзё́ўбнутай
дзё́ўбнутаю		 дзё́ўбнутым дзё́ўбнутымі
М. дзё́ўбнутым дзё́ўбнутай дзё́ўбнутым дзё́ўбнутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)