Verbum

анлайнавы слоўнік

аднаўзро́ставы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўзро́ставы	аднаўзро́ставая	аднаўзро́ставае	аднаўзро́ставыя
Р.	аднаўзро́ставага	аднаўзро́ставай аднаўзро́ставае	аднаўзро́ставага	аднаўзро́ставых
Д.	аднаўзро́ставаму	аднаўзро́ставай	аднаўзро́ставаму	аднаўзро́ставым
В.	аднаўзро́ставы аднаўзро́ставага	аднаўзро́ставую	аднаўзро́ставае	аднаўзро́ставыя
Т.	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставай аднаўзро́ставаю	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставымі
М.	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставай	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставых

аднаўзро́ўнева

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
аднаўзро́ўнева	-	-

аднаўзро́ўневасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўзро́ўневы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўзро́ўневы	аднаўзро́ўневая	аднаўзро́ўневае	аднаўзро́ўневыя
Р.	аднаўзро́ўневага	аднаўзро́ўневай аднаўзро́ўневае	аднаўзро́ўневага	аднаўзро́ўневых
Д.	аднаўзро́ўневаму	аднаўзро́ўневай	аднаўзро́ўневаму	аднаўзро́ўневым
В.	аднаўзро́ўневы (неадуш.) аднаўзро́ўневага (адуш.)	аднаўзро́ўневую	аднаўзро́ўневае	аднаўзро́ўневыя (неадуш.) аднаўзро́ўневых (адуш.)
Т.	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневай аднаўзро́ўневаю	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневымі
М.	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневай	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневых

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўко́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўко́сны	аднаўко́сная	аднаўко́снае	аднаўко́сныя
Р.	аднаўко́снага	аднаўко́снай аднаўко́снае	аднаўко́снага	аднаўко́сных
Д.	аднаўко́снаму	аднаўко́снай	аднаўко́снаму	аднаўко́сным
В.	аднаўко́сны (неадуш.) аднаўко́снага (адуш.)	аднаўко́сную	аднаўко́снае	аднаўко́сныя (неадуш.) аднаўко́сных (адуш.)
Т.	аднаўко́сным	аднаўко́снай аднаўко́снаю	аднаўко́сным	аднаўко́снымі
М.	аднаўко́сным	аднаўко́снай	аднаўко́сным	аднаўко́сных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднаўла́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўла́дна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
аднаўла́дна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўла́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўла́дны	аднаўла́дная	аднаўла́днае	аднаўла́дныя
Р.	аднаўла́днага	аднаўла́днай аднаўла́днае	аднаўла́днага	аднаўла́дных
Д.	аднаўла́днаму	аднаўла́днай	аднаўла́днаму	аднаўла́дным
В.	аднаўла́дны (неадуш.) аднаўла́днага (адуш.)	аднаўла́дную	аднаўла́днае	аднаўла́дныя (неадуш.) аднаўла́дных (адуш.)
Т.	аднаўла́дным	аднаўла́днай аднаўла́днаю	аднаўла́дным	аднаўла́днымі
М.	аднаўла́дным	аднаўла́днай	аднаўла́дным	аднаўла́дных

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўла́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.