аднаўко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаўко́сны аднаўко́сная аднаўко́снае аднаўко́сныя
Р. аднаўко́снага аднаўко́снай
аднаўко́снае		 аднаўко́снага аднаўко́сных
Д. аднаўко́снаму аднаўко́снай аднаўко́снаму аднаўко́сным
В. аднаўко́сны (неадуш.)
аднаўко́снага (адуш.)		 аднаўко́сную аднаўко́снае аднаўко́сныя (неадуш.)
аднаўко́сных (адуш.)
Т. аднаўко́сным аднаўко́снай
аднаўко́снаю		 аднаўко́сным аднаўко́снымі
М. аднаўко́сным аднаўко́снай аднаўко́сным аднаўко́сных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)