карбаксілі́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
карбаксілі́рую |
карбаксілі́руем |
2-я ас. |
карбаксілі́руеш |
карбаксілі́руеце |
3-я ас. |
карбаксілі́руе |
карбаксілі́руюць |
Прошлы час |
м. |
карбаксілі́раваў |
карбаксілі́равалі |
ж. |
карбаксілі́равала |
н. |
карбаксілі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
карбаксілі́руй |
карбаксілі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
карбаксілі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
карбаксі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбаксі́льны |
карбаксі́льная |
карбаксі́льнае |
карбаксі́льныя |
Р. |
карбаксі́льнага |
карбаксі́льнай карбаксі́льнае |
карбаксі́льнага |
карбаксі́льных |
Д. |
карбаксі́льнаму |
карбаксі́льнай |
карбаксі́льнаму |
карбаксі́льным |
В. |
карбаксі́льны (неадуш.) карбаксі́льнага (адуш.) |
карбаксі́льную |
карбаксі́льнае |
карбаксі́льныя (неадуш.) карбаксі́льных (адуш.) |
Т. |
карбаксі́льным |
карбаксі́льнай карбаксі́льнаю |
карбаксі́льным |
карбаксі́льнымі |
М. |
карбаксі́льным |
карбаксі́льнай |
карбаксі́льным |
карбаксі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
карбале́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбале́н |
Р. |
карбале́ну |
Д. |
карбале́ну |
В. |
карбале́н |
Т. |
карбале́нам |
М. |
карбале́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
карбалі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбалі́т |
Р. |
карбалі́ту |
Д. |
карбалі́ту |
В. |
карбалі́т |
Т. |
карбалі́там |
М. |
карбалі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карбалі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбалі́тавы |
карбалі́тавая |
карбалі́тавае |
карбалі́тавыя |
Р. |
карбалі́тавага |
карбалі́тавай карбалі́тавае |
карбалі́тавага |
карбалі́тавых |
Д. |
карбалі́таваму |
карбалі́тавай |
карбалі́таваму |
карбалі́тавым |
В. |
карбалі́тавы (неадуш.) карбалі́тавага (адуш.) |
карбалі́тавую |
карбалі́тавае |
карбалі́тавыя (неадуш.) карбалі́тавых (адуш.) |
Т. |
карбалі́тавым |
карбалі́тавай карбалі́таваю |
карбалі́тавым |
карбалі́тавымі |
М. |
карбалі́тавым |
карбалі́тавай |
карбалі́тавым |
карбалі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
карбамі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбамі́д |
Р. |
карбамі́ду |
Д. |
карбамі́ду |
В. |
карбамі́д |
Т. |
карбамі́дам |
М. |
карбамі́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карбамі́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбамі́дны |
карбамі́дная |
карбамі́днае |
карбамі́дныя |
Р. |
карбамі́днага |
карбамі́днай карбамі́днае |
карбамі́днага |
карбамі́дных |
Д. |
карбамі́днаму |
карбамі́днай |
карбамі́днаму |
карбамі́дным |
В. |
карбамі́дны (неадуш.) карбамі́днага (адуш.) |
карбамі́дную |
карбамі́днае |
карбамі́дныя (неадуш.) карбамі́дных (адуш.) |
Т. |
карбамі́дным |
карбамі́днай карбамі́днаю |
карбамі́дным |
карбамі́днымі |
М. |
карбамі́дным |
карбамі́днай |
карбамі́дным |
карбамі́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
карбана́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбана́д |
Р. |
карбана́ду |
Д. |
карбана́ду |
В. |
карбана́д |
Т. |
карбана́дам |
М. |
карбана́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.