уве́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уве́зены |
уве́зеная |
уве́зенае |
уве́зеныя |
| Р. |
уве́зенага |
уве́зенай уве́зенае |
уве́зенага |
уве́зеных |
| Д. |
уве́зенаму |
уве́зенай |
уве́зенаму |
уве́зеным |
| В. |
уве́зены (неадуш.) уве́зенага (адуш.) |
уве́зеную |
уве́зенае |
уве́зеныя (неадуш.) уве́зеных (адуш.) |
| Т. |
уве́зеным |
уве́зенай уве́зенаю |
уве́зеным |
уве́зенымі |
| М. |
уве́зеным |
уве́зенай |
уве́зеным |
уве́зеных |
Кароткая форма: уве́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уве́зці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увязу́ |
увязё́м |
| 2-я ас. |
увязе́ш |
увезяце́ |
| 3-я ас. |
увязе́ |
увязу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
увё́з |
уве́злі |
| ж. |
уве́зла |
| н. |
уве́зла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увязі́ |
увязі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увё́зшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увекаве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
увекаве́чанне |
| Р. |
увекаве́чання |
| Д. |
увекаве́чанню |
| В. |
увекаве́чанне |
| Т. |
увекаве́чаннем |
| М. |
увекаве́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увекаве́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увекаве́чаны |
увекаве́чаная |
увекаве́чанае |
увекаве́чаныя |
| Р. |
увекаве́чанага |
увекаве́чанай увекаве́чанае |
увекаве́чанага |
увекаве́чаных |
| Д. |
увекаве́чанаму |
увекаве́чанай |
увекаве́чанаму |
увекаве́чаным |
| В. |
увекаве́чаны (неадуш.) увекаве́чанага (адуш.) |
увекаве́чаную |
увекаве́чанае |
увекаве́чаныя (неадуш.) увекаве́чаных (адуш.) |
| Т. |
увекаве́чаным |
увекаве́чанай увекаве́чанаю |
увекаве́чаным |
увекаве́чанымі |
| М. |
увекаве́чаным |
увекаве́чанай |
увекаве́чаным |
увекаве́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увекаве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увекаве́чаны |
увекаве́чаная |
увекаве́чанае |
увекаве́чаныя |
| Р. |
увекаве́чанага |
увекаве́чанай увекаве́чанае |
увекаве́чанага |
увекаве́чаных |
| Д. |
увекаве́чанаму |
увекаве́чанай |
увекаве́чанаму |
увекаве́чаным |
| В. |
увекаве́чаны (неадуш.) увекаве́чанага (адуш.) |
увекаве́чаную |
увекаве́чанае |
увекаве́чаныя (неадуш.) увекаве́чаных (адуш.) |
| Т. |
увекаве́чаным |
увекаве́чанай увекаве́чанаю |
увекаве́чаным |
увекаве́чанымі |
| М. |
увекаве́чаным |
увекаве́чанай |
увекаве́чаным |
увекаве́чаных |
Кароткая форма: увекаве́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увекаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
увекаве́чванне |
| Р. |
увекаве́чвання |
| Д. |
увекаве́чванню |
| В. |
увекаве́чванне |
| Т. |
увекаве́чваннем |
| М. |
увекаве́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увекаве́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увекаве́чваюся |
увекаве́чваемся |
| 2-я ас. |
увекаве́чваешся |
увекаве́чваецеся |
| 3-я ас. |
увекаве́чваецца |
увекаве́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
увекаве́чваўся |
увекаве́чваліся |
| ж. |
увекаве́чвалася |
| н. |
увекаве́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
увекаве́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увекаве́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увекаве́чваю |
увекаве́чваем |
| 2-я ас. |
увекаве́чваеш |
увекаве́чваеце |
| 3-я ас. |
увекаве́чвае |
увекаве́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
увекаве́чваў |
увекаве́чвалі |
| ж. |
увекаве́чвала |
| н. |
увекаве́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увекаве́чвай |
увекаве́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
увекаве́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увекаве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увекаве́чуся |
увекаве́чымся |
| 2-я ас. |
увекаве́чышся |
увекаве́чыцеся |
| 3-я ас. |
увекаве́чыцца |
увекаве́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
увекаве́чыўся |
увекаве́чыліся |
| ж. |
увекаве́чылася |
| н. |
увекаве́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увекаве́чся |
увекаве́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увекаве́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увекаве́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увекаве́чу |
увекаве́чым |
| 2-я ас. |
увекаве́чыш |
увекаве́чыце |
| 3-я ас. |
увекаве́чыць |
увекаве́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
увекаве́чыў |
увекаве́чылі |
| ж. |
увекаве́чыла |
| н. |
увекаве́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увекаве́ч |
увекаве́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увекаве́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.