Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кані́кульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кані́кульны кані́кульная кані́кульнае кані́кульныя
Р. кані́кульнага кані́кульнай
кані́кульнае
кані́кульнага кані́кульных
Д. кані́кульнаму кані́кульнай кані́кульнаму кані́кульным
В. кані́кульны (неадуш.)
кані́кульнага (адуш.)
кані́кульную кані́кульнае кані́кульныя (неадуш.)
кані́кульных (адуш.)
Т. кані́кульным кані́кульнай
кані́кульнаю
кані́кульным кані́кульнымі
М. кані́кульным кані́кульнай кані́кульным кані́кульных

Крыніцы: piskunou2012.

канікуля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канікуля́рны канікуля́рная канікуля́рнае канікуля́рныя
Р. канікуля́рнага канікуля́рнай
канікуля́рнае
канікуля́рнага канікуля́рных
Д. канікуля́рнаму канікуля́рнай канікуля́рнаму канікуля́рным
В. канікуля́рны (неадуш.)
канікуля́рнага (адуш.)
канікуля́рную канікуля́рнае канікуля́рныя (неадуш.)
канікуля́рных (адуш.)
Т. канікуля́рным канікуля́рнай
канікуля́рнаю
канікуля́рным канікуля́рнымі
М. канікуля́рным канікуля́рнай канікуля́рным канікуля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ка́нін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́нін ка́ніна ка́ніна ка́ніны
Р. ка́нінага ка́нінай
ка́нінае
ка́нінага ка́ніных
Д. ка́нінаму ка́нінай ка́нінаму ка́ніным
В. ка́нін (неадуш.)
ка́нінага (адуш.)
ка́ніну ка́ніна ка́ніны (неадуш.)
ка́ніных (адуш.)
Т. ка́ніным ка́нінай
ка́нінаю
ка́ніным ка́нінымі
М. ка́ніным ка́нінай ка́ніным ка́ніных

Крыніцы: piskunou2012.

кані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кані́на
Р. кані́ны
Д. кані́не
В. кані́ну
Т. кані́най
кані́наю
М. кані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кані́стра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кані́стра кані́стры
Р. кані́стры кані́страў
Д. кані́стры кані́страм
В. кані́стру кані́стры
Т. кані́страй
кані́страю
кані́страмі
М. кані́стры кані́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кані́стравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кані́стравы кані́стравая кані́стравае кані́стравыя
Р. кані́стравага кані́стравай
кані́стравае
кані́стравага кані́стравых
Д. кані́страваму кані́стравай кані́страваму кані́стравым
В. кані́стравы (неадуш.)
кані́стравага (адуш.)
кані́стравую кані́стравае кані́стравыя (неадуш.)
кані́стравых (адуш.)
Т. кані́стравым кані́стравай
кані́страваю
кані́стравым кані́стравымі
М. кані́стравым кані́стравай кані́стравым кані́стравых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

кані́страчка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кані́страчка кані́страчкі
Р. кані́страчкі кані́страчак
Д. кані́страчцы кані́страчкам
В. кані́страчку кані́страчкі
Т. кані́страчкай
кані́страчкаю
кані́страчкамі
М. кані́страчцы кані́страчках

Крыніцы: piskunou2012.

каніфа́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. каніфа́с
Р. каніфа́су
Д. каніфа́су
В. каніфа́с
Т. каніфа́сам
М. каніфа́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніфа́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каніфа́савы каніфа́савая каніфа́савае каніфа́савыя
Р. каніфа́савага каніфа́савай
каніфа́савае
каніфа́савага каніфа́савых
Д. каніфа́саваму каніфа́савай каніфа́саваму каніфа́савым
В. каніфа́савы (неадуш.)
каніфа́савага (адуш.)
каніфа́савую каніфа́савае каніфа́савыя (неадуш.)
каніфа́савых (адуш.)
Т. каніфа́савым каніфа́савай
каніфа́саваю
каніфа́савым каніфа́савымі
М. каніфа́савым каніфа́савай каніфа́савым каніфа́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніфа́с-бло́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каніфа́с-бло́к каніфа́с-бло́кі
Р. каніфа́с-бло́ка каніфа́с-бло́каў
Д. каніфа́с-бло́ку каніфа́с-бло́кам
В. каніфа́с-бло́к каніфа́с-бло́кі
Т. каніфа́с-бло́кам каніфа́с-бло́камі
М. каніфа́с-бло́ку каніфа́с-бло́ках

Крыніцы: piskunou2012.