Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адпу́склівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адпу́склівасць
Р. адпу́склівасці
Д. адпу́склівасці
В. адпу́склівасць
Т. адпу́склівасцю
М. адпу́склівасці

Крыніцы: piskunou2012.

адпу́склівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпу́склівы адпу́склівая адпу́склівае адпу́склівыя
Р. адпу́склівага адпу́склівай
адпу́склівае
адпу́склівага адпу́склівых
Д. адпу́скліваму адпу́склівай адпу́скліваму адпу́склівым
В. адпу́склівы (неадуш.)
адпу́склівага (адуш.)
адпу́склівую адпу́склівае адпу́склівыя (неадуш.)
адпу́склівых (адуш.)
Т. адпу́склівым адпу́склівай
адпу́скліваю
адпу́склівым адпу́склівымі
М. адпу́склівым адпу́склівай адпу́склівым адпу́склівых

Крыніцы: piskunou2012.

адпускна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. адпускна́я адпускны́я
Р. адпускно́й адпускны́х
Д. адпускно́й адпускны́м
В. адпускну́ю адпускны́я
Т. адпускно́й
адпускно́ю
адпускны́мі
М. адпускно́й адпускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

адпускні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адпускні́к адпускнікі́
Р. адпускніка́ адпускніко́ў
Д. адпускніку́ адпускніка́м
В. адпускніка́ адпускніко́ў
Т. адпускніко́м адпускніка́мі
М. адпускніку́ адпускніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпускні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адпускні́ца адпускні́цы
Р. адпускні́цы адпускні́ц
Д. адпускні́цы адпускні́цам
В. адпускні́цу адпускні́ц
Т. адпускні́цай
адпускні́цаю
адпускні́цамі
М. адпускні́цы адпускні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпускны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпускны́ адпускна́я адпускно́е адпускны́я
Р. адпускно́га адпускно́й
адпускно́е
адпускно́га адпускны́х
Д. адпускно́му адпускно́й адпускно́му адпускны́м
В. адпускны́ (неадуш.)
адпускно́га (адуш.)
адпускну́ю адпускно́е адпускны́я (неадуш.)
адпускны́х (адуш.)
Т. адпускны́м адпускно́й
адпускно́ю
адпускны́м адпускны́мі
М. адпускны́м адпускно́й адпускны́м адпускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпускны́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. адпускны́я
Р. адпускны́х
Д. адпускны́м
В. адпускны́я
Т. адпускны́мі
М. адпускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

адпу́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адпу́ст адпу́сты
Р. адпу́сту адпу́стаў
Д. адпу́сту адпу́стам
В. адпу́ст адпу́сты
Т. адпу́стам адпу́стамі
М. адпу́сце адпу́стах

Крыніцы: piskunou2012.

адпусці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адпу́сціцца адпу́сцяцца
Прошлы час
м. адпусці́ўся адпусці́ліся
ж. адпусці́лася
н. адпусці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час адпусці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпусці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпушчу́ адпу́сцім
2-я ас. адпу́сціш адпу́сціце
3-я ас. адпу́сціць адпу́сцяць
Прошлы час
м. адпусці́ў адпусці́лі
ж. адпусці́ла
н. адпусці́ла
Загадны лад
2-я ас. адпусці́ адпусці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпусці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.