Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

экзэмпля́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэмпля́рчык экзэмпля́рчыкі
Р. экзэмпля́рчыка экзэмпля́рчыкаў
Д. экзэмпля́рчыку экзэмпля́рчыкам
В. экзэмпля́рчык экзэмпля́рчыкі
Т. экзэмпля́рчыкам экзэмпля́рчыкамі
М. экзэмпля́рчыку экзэмпля́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

экзэргані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэргані́чны экзэргані́чная экзэргані́чнае экзэргані́чныя
Р. экзэргані́чнага экзэргані́чнай
экзэргані́чнае
экзэргані́чнага экзэргані́чных
Д. экзэргані́чнаму экзэргані́чнай экзэргані́чнаму экзэргані́чным
В. экзэргані́чны (неадуш.)
экзэргані́чнага (адуш.)
экзэргані́чную экзэргані́чнае экзэргані́чныя (неадуш.)
экзэргані́чных (адуш.)
Т. экзэргані́чным экзэргані́чнай
экзэргані́чнаю
экзэргані́чным экзэргані́чнымі
М. экзэргані́чным экзэргані́чнай экзэргані́чным экзэргані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

экзэрсі́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэрсі́с экзэрсі́сы
Р. экзэрсі́су экзэрсі́саў
Д. экзэрсі́су экзэрсі́сам
В. экзэрсі́с экзэрсі́сы
Т. экзэрсі́сам экзэрсі́самі
М. экзэрсі́се экзэрсі́сах

Крыніцы: piskunou2012.

экзэрцы́ргаўз

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэрцы́ргаўз экзэрцы́ргаўзы
Р. экзэрцы́ргаўза экзэрцы́ргаўзаў
Д. экзэрцы́ргаўзу экзэрцы́ргаўзам
В. экзэрцы́ргаўз экзэрцы́ргаўзы
Т. экзэрцы́ргаўзам экзэрцы́ргаўзамі
М. экзэрцы́ргаўзе экзэрцы́ргаўзах

Крыніцы: piskunou2012.

экзэрцы́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзэрцы́цыя экзэрцы́цыі
Р. экзэрцы́цыі экзэрцы́цый
Д. экзэрцы́цыі экзэрцы́цыям
В. экзэрцы́цыю экзэрцы́цыі
Т. экзэрцы́цыяй
экзэрцы́цыяю
экзэрцы́цыямі
М. экзэрцы́цыі экзэрцы́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

эківо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эківо́к эківо́кі
Р. эківо́ку эківо́каў
Д. эківо́ку эківо́кам
В. эківо́к эківо́кі
Т. эківо́кам эківо́камі
М. эківо́ку эківо́ках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эківо́кіста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
эківо́кіста - -

Крыніцы: piskunou2012.

экідэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экідэ́н экідэ́ны
Р. экідэ́ну экідэ́наў
Д. экідэ́ну экідэ́нам
В. экідэ́н экідэ́ны
Т. экідэ́нам экідэ́намі
М. экідэ́не экідэ́нах

Крыніцы: piskunou2012.

экіма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экіма́нскі экіма́нская экіма́нскае экіма́нскія
Р. экіма́нскага экіма́нскай
экіма́нскае
экіма́нскага экіма́нскіх
Д. экіма́нскаму экіма́нскай экіма́нскаму экіма́нскім
В. экіма́нскі (неадуш.)
экіма́нскага (адуш.)
экіма́нскую экіма́нскае экіма́нскія (неадуш.)
экіма́нскіх (адуш.)
Т. экіма́нскім экіма́нскай
экіма́нскаю
экіма́нскім экіма́нскімі
М. экіма́нскім экіма́нскай экіма́нскім экіма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Экіма́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Экіма́нь
Р. Экіма́ні
Д. Экіма́ні
В. Экіма́нь
Т. Экіма́нню
М. Экіма́ні