Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уры́ўкава

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уры́ўкава - -

Крыніцы: piskunou2012.

уры́ўкавасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уры́ўкавасць
Р. уры́ўкавасці
Д. уры́ўкавасці
В. уры́ўкавасць
Т. уры́ўкавасцю
М. уры́ўкавасці

Крыніцы: piskunou2012.

уры́ўкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́ўкавы уры́ўкавая уры́ўкавае уры́ўкавыя
Р. уры́ўкавага уры́ўкавай
уры́ўкавае
уры́ўкавага уры́ўкавых
Д. уры́ўкаваму уры́ўкавай уры́ўкаваму уры́ўкавым
В. уры́ўкавы (неадуш.)
уры́ўкавага (адуш.)
уры́ўкавую уры́ўкавае уры́ўкавыя (неадуш.)
уры́ўкавых (адуш.)
Т. уры́ўкавым уры́ўкавай
уры́ўкаваю
уры́ўкавым уры́ўкавымі
М. уры́ўкавым уры́ўкавай уры́ўкавым уры́ўкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уры́ўкамі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уры́ўкамі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Уры́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Уры́цкае
Р. Уры́цкага
Д. Уры́цкаму
В. Уры́цкае
Т. Уры́цкім
М. Уры́цкім

уры́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́цкі уры́цкая уры́цкае уры́цкія
Р. уры́цкага уры́цкай
уры́цкае
уры́цкага уры́цкіх
Д. уры́цкаму уры́цкай уры́цкаму уры́цкім
В. уры́цкі (неадуш.)
уры́цкага (адуш.)
уры́цкую уры́цкае уры́цкія (неадуш.)
уры́цкіх (адуш.)
Т. уры́цкім уры́цкай
уры́цкаю
уры́цкім уры́цкімі
М. уры́цкім уры́цкай уры́цкім уры́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

уры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́юся уры́емся
2-я ас. уры́ешся уры́ецеся
3-я ас. уры́ецца уры́юцца
Прошлы час
м. уры́ўся уры́ліся
ж. уры́лася
н. уры́лася
Загадны лад
2-я ас. уры́йся уры́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уры́е уры́юць
Прошлы час
м. уры́ў уры́лі
ж. уры́ла
н. уры́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

урэгулё́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. урэгулё́ўваецца урэгулё́ўваюцца
Прошлы час
м. урэгулё́ўваўся урэгулё́ўваліся
ж. урэгулё́ўвалася
н. урэгулё́ўвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час урэгулё́ўваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

урэгулё́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урэгулё́ўваю урэгулё́ўваем
2-я ас. урэгулё́ўваеш урэгулё́ўваеце
3-я ас. урэгулё́ўвае урэгулё́ўваюць
Прошлы час
м. урэгулё́ўваў урэгулё́ўвалі
ж. урэгулё́ўвала
н. урэгулё́ўвала
Загадны лад
2-я ас. урэгулё́ўвай урэгулё́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час урэгулё́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.