Уры́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Уры́цкае
Р. Уры́цкага
Д. Уры́цкаму
В. Уры́цкае
Т. Уры́цкім
М. Уры́цкім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)