кулуа́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кулуа́рны |
кулуа́рная |
кулуа́рнае |
кулуа́рныя |
| Р. |
кулуа́рнага |
кулуа́рнай кулуа́рнае |
кулуа́рнага |
кулуа́рных |
| Д. |
кулуа́рнаму |
кулуа́рнай |
кулуа́рнаму |
кулуа́рным |
| В. |
кулуа́рны (неадуш.) кулуа́рнага (адуш.) |
кулуа́рную |
кулуа́рнае |
кулуа́рныя (неадуш.) кулуа́рных (адуш.) |
| Т. |
кулуа́рным |
кулуа́рнай кулуа́рнаю |
кулуа́рным |
кулуа́рнымі |
| М. |
кулуа́рным |
кулуа́рнай |
кулуа́рным |
кулуа́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кулуа́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
кулуа́ры |
| Р. |
кулуа́раў |
| Д. |
кулуа́рам |
| В. |
кулуа́ры |
| Т. |
кулуа́рамі |
| М. |
кулуа́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ку́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́ль |
кулі́ |
| Р. |
куля́ |
кулёў |
| Д. |
кулю́ |
куля́м |
| В. |
ку́ль |
кулі́ |
| Т. |
кулём |
куля́мі |
| М. |
кулі́ |
куля́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Ку́ль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ку́ль |
| Р. |
Куля́ |
| Д. |
Кулю́ |
| В. |
Ку́ль |
| Т. |
Кулё́м |
| М. |
Кулі́ |
ку́льба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́льба |
ку́льбы |
| Р. |
ку́льбы |
ку́льб ку́льбаў |
| Д. |
ку́льбе |
ку́льбам |
| В. |
ку́льбу |
ку́льбы |
| Т. |
ку́льбай ку́льбаю |
ку́льбамі |
| М. |
ку́льбе |
ку́льбах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кульба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кульба́ка |
кульба́кі |
| Р. |
кульба́кі |
кульба́к |
| Д. |
кульба́цы |
кульба́кам |
| В. |
кульба́ку |
кульба́кі |
| Т. |
кульба́кай кульба́каю |
кульба́камі |
| М. |
кульба́цы |
кульба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Кульба́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Кульба́кі |
| Р. |
Кульба́к Кульба́каў |
| Д. |
Кульба́кам |
| В. |
Кульба́кі |
| Т. |
Кульба́камі |
| М. |
Кульба́ках |
кульба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кульба́чаны |
кульба́чаная |
кульба́чанае |
кульба́чаныя |
| Р. |
кульба́чанага |
кульба́чанай кульба́чанае |
кульба́чанага |
кульба́чаных |
| Д. |
кульба́чанаму |
кульба́чанай |
кульба́чанаму |
кульба́чаным |
| В. |
кульба́чаны (неадуш.) кульба́чанага (адуш.) |
кульба́чаную |
кульба́чанае |
кульба́чаныя (неадуш.) кульба́чаных (адуш.) |
| Т. |
кульба́чаным |
кульба́чанай кульба́чанаю |
кульба́чаным |
кульба́чанымі |
| М. |
кульба́чаным |
кульба́чанай |
кульба́чаным |
кульба́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.