кульба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кульба́ка | кульба́кі | |
| кульба́кі | кульба́к | |
| кульба́цы | кульба́кам | |
| кульба́ку | кульба́кі | |
| кульба́кай кульба́каю |
кульба́камі | |
| кульба́цы | кульба́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)