Verbum

анлайнавы слоўнік

касю́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

кася́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

касяко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	касяко́вы	касяко́вая	касяко́вае	касяко́выя
Р.	касяко́вага	касяко́вай касяко́вае	касяко́вага	касяко́вых
Д.	касяко́ваму	касяко́вай	касяко́ваму	касяко́вым
В.	касяко́вы (неадуш.) касяко́вага (адуш.)	касяко́вую	касяко́вае	касяко́выя (неадуш.) касяко́вых (адуш.)
Т.	касяко́вым	касяко́вай касяко́ваю	касяко́вым	касяко́вымі
М.	касяко́вым	касяко́вай	касяко́вым	касяко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

касяко́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
касяко́м	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Касяля́цкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Касяні́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

касяну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кася́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кася́чны	кася́чная	кася́чнае	кася́чныя
Р.	кася́чнага	кася́чнай кася́чнае	кася́чнага	кася́чных
Д.	кася́чнаму	кася́чнай	кася́чнаму	кася́чным
В.	кася́чны (неадуш.) кася́чнага (адуш.)	кася́чную	кася́чнае	кася́чныя (неадуш.) кася́чных (адуш.)
Т.	кася́чным	кася́чнай кася́чнаю	кася́чным	кася́чнымі
М.	кася́чным	кася́чнай	кася́чным	кася́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

касячо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: tsbm1984.