Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

карачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Кара́шава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

карашо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

кара́-бага́зскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кара́-бага́зскі	кара́-бага́зская	кара́-бага́зскае	кара́-бага́зскія
Р.	кара́-бага́зскага	кара́-бага́зскай кара́-бага́зскае	кара́-бага́зскага	кара́-бага́зскіх
Д.	кара́-бага́зскаму	кара́-бага́зскай	кара́-бага́зскаму	кара́-бага́зскім
В.	кара́-бага́зскі (неадуш.) кара́-бага́зскага (адуш.)	кара́-бага́зскую	кара́-бага́зскае	кара́-бага́зскія (неадуш.) кара́-бага́зскіх (адуш.)
Т.	кара́-бага́зскім	кара́-бага́зскай кара́-бага́зскаю	кара́-бага́зскім	кара́-бага́зскімі
М.	кара́-бага́зскім	кара́-бага́зскай	кара́-бага́зскім	кара́-бага́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

карбаангідра́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	карбаангідра́за	карбаангідра́зы
Р.	карбаангідра́зы	карбаангідра́з
Д.	карбаангідра́зе	карбаангідра́зам
В.	карбаангідра́зу	карбаангідра́зы
Т.	карбаангідра́зай карбаангідра́заю	карбаангідра́замі
М.	карбаангідра́зе	карбаангідра́зах

Крыніцы: piskunou2012.

карбава́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карбава́ны	карбава́ная	карбава́нае	карбава́ныя
Р.	карбава́нага	карбава́най карбава́нае	карбава́нага	карбава́ных
Д.	карбава́наму	карбава́най	карбава́наму	карбава́ным
В.	карбава́ны (неадуш.) карбава́нага (адуш.)	карбава́ную	карбава́нае	карбава́ныя (неадуш.) карбава́ных (адуш.)
Т.	карбава́ным	карбава́най карбава́наю	карбава́ным	карбава́нымі
М.	карбава́ным	карбава́най	карбава́ным	карбава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

карбава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карбава́ны	карбава́ная	карбава́нае	карбава́ныя
Р.	карбава́нага	карбава́най карбава́нае	карбава́нага	карбава́ных
Д.	карбава́наму	карбава́най	карбава́наму	карбава́ным
В.	карбава́ны (неадуш.) карбава́нага (адуш.)	карбава́ную	карбава́нае	карбава́ныя (неадуш.) карбава́ных (адуш.)
Т.	карбава́ным	карбава́най карбава́наю	карбава́ным	карбава́нымі
М.	карбава́ным	карбава́най	карбава́ным	карбава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

карбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	карбава́ны	карбава́ная	карбава́нае	карбава́ныя
Р.	карбава́нага	карбава́най карбава́нае	карбава́нага	карбава́ных
Д.	карбава́наму	карбава́най	карбава́наму	карбава́ным
В.	карбава́ны (неадуш.) карбава́нага (адуш.)	карбава́ную	карбава́нае	карбава́ныя (неадуш.) карбава́ных (адуш.)
Т.	карбава́ным	карбава́най карбава́наю	карбава́ным	карбава́нымі
М.	карбава́ным	карбава́най	карбава́ным	карбава́ных

Кароткая форма: карбава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

карбава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карбагемаглабі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum