абмяжджу́ліць
‘абтрэсці, пакалаціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяжджу́лю |
абмяжджу́лім |
2-я ас. |
абмяжджу́ліш |
абмяжджу́ліце |
3-я ас. |
абмяжджу́ліць |
абмяжджу́ляць |
Прошлы час |
м. |
абмяжджу́ліў |
абмяжджу́лілі |
ж. |
абмяжджу́ліла |
н. |
абмяжджу́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяжджу́ль |
абмяжджу́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абмяжджу́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абмяжо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абмяжо́ваны |
абмяжо́ваная |
абмяжо́ванае |
абмяжо́ваныя |
Р. |
абмяжо́ванага |
абмяжо́ванай |
абмяжо́ванага |
абмяжо́ваных |
Д. |
абмяжо́ванаму |
абмяжо́ванай |
абмяжо́ванаму |
абмяжо́ваным |
В. |
абмяжо́ваны |
абмяжо́ваную |
абмяжо́ванае |
абмяжо́ваныя абмяжо́ваных |
Т. |
абмяжо́ваным |
абмяжо́ванай абмяжо́ванаю |
абмяжо́ваным |
абмяжо́ванымі |
М. |
абмяжо́ваным |
абмяжо́ванай |
абмяжо́ваным |
абмяжо́ваных |
Кароткая форма: абмяжо́вана.
Іншыя варыянты:
абмежава́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
абмяжо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абмяжо́ўванне |
Р. |
абмяжо́ўвання |
Д. |
абмяжо́ўванню |
В. |
абмяжо́ўванне |
Т. |
абмяжо́ўваннем |
М. |
абмяжо́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абмяжо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяжо́ўваюся |
абмяжо́ўваемся |
2-я ас. |
абмяжо́ўваешся |
абмяжо́ўваецеся |
3-я ас. |
абмяжо́ўваецца |
абмяжо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
абмяжо́ўваўся |
абмяжо́ўваліся |
ж. |
абмяжо́ўвалася |
н. |
абмяжо́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяжо́ўвайся |
абмяжо́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абмяжо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмяжо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяжо́ўваю |
абмяжо́ўваем |
2-я ас. |
абмяжо́ўваеш |
абмяжо́ўваеце |
3-я ас. |
абмяжо́ўвае |
абмяжо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
абмяжо́ўваў |
абмяжо́ўвалі |
ж. |
абмяжо́ўвала |
н. |
абмяжо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяжо́ўвай |
абмяжо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абмяжо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмяжо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмяжо́ўка |
абмяжо́ўкі |
Р. |
абмяжо́ўкі |
абмяжо́вак |
Д. |
абмяжо́ўцы |
абмяжо́ўкам |
В. |
абмяжо́ўку |
абмяжо́ўкі |
Т. |
абмяжо́ўкай абмяжо́ўкаю |
абмяжо́ўкамі |
М. |
абмяжо́ўцы |
абмяжо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абмяка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяка́ю |
абмяка́ем |
2-я ас. |
абмяка́еш |
абмяка́еце |
3-я ас. |
абмяка́е |
абмяка́юць |
Прошлы час |
м. |
абмяка́ў |
абмяка́лі |
ж. |
абмяка́ла |
н. |
абмяка́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абмяка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмя́класць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абмя́класць |
Р. |
абмя́класці |
Д. |
абмя́класці |
В. |
абмя́класць |
Т. |
абмя́класцю |
М. |
абмя́класці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.