абмяжджу́ліць
‘абтрэсці, пакалаціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абмяжджу́лю | абмяжджу́лім | |
| абмяжджу́ліш | абмяжджу́ліце | |
| абмяжджу́ліць | абмяжджу́ляць | |
| Прошлы час | ||
| абмяжджу́ліў | абмяжджу́лілі | |
| абмяжджу́ліла | ||
| абмяжджу́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| абмяжджу́ль | абмяжджу́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абмяжджу́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)