Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

абсудо́біць

‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсудо́блю абсудо́бім
2-я ас. абсудо́біш абсудо́біце
3-я ас. абсудо́біць абсудо́бяць
Прошлы час
м. абсудо́біў абсудо́білі
ж. абсудо́біла
н. абсудо́біла
Загадны лад
2-я ас. абсудо́б абсудо́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсудо́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абсу́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́нуты абсу́нутая абсу́нутае абсу́нутыя
Р. абсу́нутага абсу́нутай
абсу́нутае
абсу́нутага абсу́нутых
Д. абсу́нутаму абсу́нутай абсу́нутаму абсу́нутым
В. абсу́нуты (неадуш.)
абсу́нутага (адуш.)
абсу́нутую абсу́нутае абсу́нутыя (неадуш.)
абсу́нутых (адуш.)
Т. абсу́нутым абсу́нутай
абсу́нутаю
абсу́нутым абсу́нутымі
М. абсу́нутым абсу́нутай абсу́нутым абсу́нутых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абсу́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́нуты абсу́нутая абсу́нутае абсу́нутыя
Р. абсу́нутага абсу́нутай
абсу́нутае
абсу́нутага абсу́нутых
Д. абсу́нутаму абсу́нутай абсу́нутаму абсу́нутым
В. абсу́нуты (неадуш.)
абсу́нутага (адуш.)
абсу́нутую абсу́нутае абсу́нутыя (неадуш.)
абсу́нутых (адуш.)
Т. абсу́нутым абсу́нутай
абсу́нутаю
абсу́нутым абсу́нутымі
М. абсу́нутым абсу́нутай абсу́нутым абсу́нутых

Кароткая форма: абсу́нута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абсу́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсу́нуся абсу́немся
2-я ас. абсу́нешся абсу́нецеся
3-я ас. абсу́нецца абсу́нуцца
Прошлы час
м. абсу́нуўся абсу́нуліся
ж. абсу́нулася
н. абсу́нулася
Загадны лад
2-я ас. абсу́нься абсу́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абсу́нуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсу́ну абсу́нем
2-я ас. абсу́неш абсу́неце
3-я ас. абсу́не абсу́нуць
Прошлы час
м. абсу́нуў абсу́нулі
ж. абсу́нула
н. абсу́нула
Загадны лад
2-я ас. абсу́нь абсу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсупо́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсупо́ню абсупо́нім
2-я ас. абсупо́ніш абсупо́ніце
3-я ас. абсупо́ніць абсупо́няць
Прошлы час
м. абсупо́ніў абсупо́нілі
ж. абсупо́ніла
н. абсупо́ніла
Загадны лад
2-я ас. абсупо́нь абсупо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсупо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абсу́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсу́рд
Р. абсу́рду
Д. абсу́рду
В. абсу́рд
Т. абсу́рдам
М. абсу́рдзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсу́рдна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абсу́рдна абсу́рдней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абсу́рднасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абсу́рднасць
Р. абсу́рднасці
Д. абсу́рднасці
В. абсу́рднасць
Т. абсу́рднасцю
М. абсу́рднасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсу́рдны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́рдны абсу́рдная абсу́рднае абсу́рдныя
Р. абсу́рднага абсу́рднай
абсу́рднае
абсу́рднага абсу́рдных
Д. абсу́рднаму абсу́рднай абсу́рднаму абсу́рдным
В. абсу́рдны (неадуш.)
абсу́рднага (адуш.)
абсу́рдную абсу́рднае абсу́рдныя (неадуш.)
абсу́рдных (адуш.)
Т. абсу́рдным абсу́рднай
абсу́рднаю
абсу́рдным абсу́рднымі
М. абсу́рдным абсу́рднай абсу́рдным абсу́рдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.