абсудо́біць
‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абсудо́блю |
абсудо́бім |
| 2-я ас. |
абсудо́біш |
абсудо́біце |
| 3-я ас. |
абсудо́біць |
абсудо́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
абсудо́біў |
абсудо́білі |
| ж. |
абсудо́біла |
| н. |
абсудо́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абсудо́б |
абсудо́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абсудо́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абсу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абсу́нуты |
абсу́нутая |
абсу́нутае |
абсу́нутыя |
| Р. |
абсу́нутага |
абсу́нутай абсу́нутае |
абсу́нутага |
абсу́нутых |
| Д. |
абсу́нутаму |
абсу́нутай |
абсу́нутаму |
абсу́нутым |
| В. |
абсу́нуты (неадуш.) абсу́нутага (адуш.) |
абсу́нутую |
абсу́нутае |
абсу́нутыя (неадуш.) абсу́нутых (адуш.) |
| Т. |
абсу́нутым |
абсу́нутай абсу́нутаю |
абсу́нутым |
абсу́нутымі |
| М. |
абсу́нутым |
абсу́нутай |
абсу́нутым |
абсу́нутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абсу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абсу́нуты |
абсу́нутая |
абсу́нутае |
абсу́нутыя |
| Р. |
абсу́нутага |
абсу́нутай абсу́нутае |
абсу́нутага |
абсу́нутых |
| Д. |
абсу́нутаму |
абсу́нутай |
абсу́нутаму |
абсу́нутым |
| В. |
абсу́нуты (неадуш.) абсу́нутага (адуш.) |
абсу́нутую |
абсу́нутае |
абсу́нутыя (неадуш.) абсу́нутых (адуш.) |
| Т. |
абсу́нутым |
абсу́нутай абсу́нутаю |
абсу́нутым |
абсу́нутымі |
| М. |
абсу́нутым |
абсу́нутай |
абсу́нутым |
абсу́нутых |
Кароткая форма: абсу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абсу́нуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абсу́нуся |
абсу́немся |
| 2-я ас. |
абсу́нешся |
абсу́нецеся |
| 3-я ас. |
абсу́нецца |
абсу́нуцца |
| Прошлы час |
| м. |
абсу́нуўся |
абсу́нуліся |
| ж. |
абсу́нулася |
| н. |
абсу́нулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абсу́нься |
абсу́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абсу́нуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абсу́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абсу́ну |
абсу́нем |
| 2-я ас. |
абсу́неш |
абсу́неце |
| 3-я ас. |
абсу́не |
абсу́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
абсу́нуў |
абсу́нулі |
| ж. |
абсу́нула |
| н. |
абсу́нула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абсу́нь |
абсу́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абсу́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абсупо́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абсупо́ню |
абсупо́нім |
| 2-я ас. |
абсупо́ніш |
абсупо́ніце |
| 3-я ас. |
абсупо́ніць |
абсупо́няць |
| Прошлы час |
| м. |
абсупо́ніў |
абсупо́нілі |
| ж. |
абсупо́ніла |
| н. |
абсупо́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абсупо́нь |
абсупо́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абсупо́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абсу́рд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абсу́рд |
| Р. |
абсу́рду |
| Д. |
абсу́рду |
| В. |
абсу́рд |
| Т. |
абсу́рдам |
| М. |
абсу́рдзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абсу́рдна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| абсу́рдна |
абсу́рдней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
абсу́рднасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абсу́рднасць |
| Р. |
абсу́рднасці |
| Д. |
абсу́рднасці |
| В. |
абсу́рднасць |
| Т. |
абсу́рднасцю |
| М. |
абсу́рднасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абсу́рдны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абсу́рдны |
абсу́рдная |
абсу́рднае |
абсу́рдныя |
| Р. |
абсу́рднага |
абсу́рднай абсу́рднае |
абсу́рднага |
абсу́рдных |
| Д. |
абсу́рднаму |
абсу́рднай |
абсу́рднаму |
абсу́рдным |
| В. |
абсу́рдны (неадуш.) абсу́рднага (адуш.) |
абсу́рдную |
абсу́рднае |
абсу́рдныя (неадуш.) абсу́рдных (адуш.) |
| Т. |
абсу́рдным |
абсу́рднай абсу́рднаю |
абсу́рдным |
абсу́рднымі |
| М. |
абсу́рдным |
абсу́рднай |
абсу́рдным |
абсу́рдных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.