супрацьзако́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
супрацьзако́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
супрацьзако́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
супрацьзако́ннасць |
Р. |
супрацьзако́ннасці |
Д. |
супрацьзако́ннасці |
В. |
супрацьзако́ннасць |
Т. |
супрацьзако́ннасцю |
М. |
супрацьзако́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супрацьзако́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
супрацьзако́нны |
супрацьзако́нная |
супрацьзако́ннае |
супрацьзако́нныя |
Р. |
супрацьзако́ннага |
супрацьзако́ннай супрацьзако́ннае |
супрацьзако́ннага |
супрацьзако́нных |
Д. |
супрацьзако́ннаму |
супрацьзако́ннай |
супрацьзако́ннаму |
супрацьзако́нным |
В. |
супрацьзако́нны (неадуш.) супрацьзако́ннага (адуш.) |
супрацьзако́нную |
супрацьзако́ннае |
супрацьзако́нныя (неадуш.) супрацьзако́нных (адуш.) |
Т. |
супрацьзако́нным |
супрацьзако́ннай супрацьзако́ннаю |
супрацьзако́нным |
супрацьзако́ннымі |
М. |
супрацьзако́нным |
супрацьзако́ннай |
супрацьзако́нным |
супрацьзако́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супрацьзапале́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
супрацьзапале́нчы |
супрацьзапале́нчая |
супрацьзапале́нчае |
супрацьзапале́нчыя |
Р. |
супрацьзапале́нчага |
супрацьзапале́нчай супрацьзапале́нчае |
супрацьзапале́нчага |
супрацьзапале́нчых |
Д. |
супрацьзапале́нчаму |
супрацьзапале́нчай |
супрацьзапале́нчаму |
супрацьзапале́нчым |
В. |
супрацьзапале́нчы (неадуш.) супрацьзапале́нчага (адуш.) |
супрацьзапале́нчую |
супрацьзапале́нчае |
супрацьзапале́нчыя (неадуш.) супрацьзапале́нчых (адуш.) |
Т. |
супрацьзапале́нчым |
супрацьзапале́нчай супрацьзапале́нчаю |
супрацьзапале́нчым |
супрацьзапале́нчымі |
М. |
супрацьзапале́нчым |
супрацьзапале́нчай |
супрацьзапале́нчым |
супрацьзапале́нчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
супрацьзача́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
супрацьзача́ткавы |
супрацьзача́ткавая |
супрацьзача́ткавае |
супрацьзача́ткавыя |
Р. |
супрацьзача́ткавага |
супрацьзача́ткавай супрацьзача́ткавае |
супрацьзача́ткавага |
супрацьзача́ткавых |
Д. |
супрацьзача́ткаваму |
супрацьзача́ткавай |
супрацьзача́ткаваму |
супрацьзача́ткавым |
В. |
супрацьзача́ткавы (неадуш.) супрацьзача́ткавага (адуш.) |
супрацьзача́ткавую |
супрацьзача́ткавае |
супрацьзача́ткавыя (неадуш.) супрацьзача́ткавых (адуш.) |
Т. |
супрацьзача́ткавым |
супрацьзача́ткавай супрацьзача́ткаваю |
супрацьзача́ткавым |
супрацьзача́ткавымі |
М. |
супрацьзача́ткавым |
супрацьзача́ткавай |
супрацьзача́ткавым |
супрацьзача́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супрацьзені́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
супрацьзені́тны |
супрацьзені́тная |
супрацьзені́тнае |
супрацьзені́тныя |
Р. |
супрацьзені́тнага |
супрацьзені́тнай супрацьзені́тнае |
супрацьзені́тнага |
супрацьзені́тных |
Д. |
супрацьзені́тнаму |
супрацьзені́тнай |
супрацьзені́тнаму |
супрацьзені́тным |
В. |
супрацьзені́тны (неадуш.) супрацьзені́тнага (адуш.) |
супрацьзені́тную |
супрацьзені́тнае |
супрацьзені́тныя (неадуш.) супрацьзені́тных (адуш.) |
Т. |
супрацьзені́тным |
супрацьзені́тнай супрацьзені́тнаю |
супрацьзені́тным |
супрацьзені́тнымі |
М. |
супрацьзені́тным |
супрацьзені́тнай |
супрацьзені́тным |
супрацьзені́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
супрацьззя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
супрацьззя́нне |
Р. |
супрацьззя́ння |
Д. |
супрацьззя́нню |
В. |
супрацьззя́нне |
Т. |
супрацьззя́ннем |
М. |
супрацьззя́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.