Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чува́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чува́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чува́ш чувашы́
Р. чуваша́ чувашо́ў
чува́шаў
Д. чувашу́ чуваша́м
чува́шам
В. чуваша́ чувашо́ў
чува́шаў
Т. чувашо́м чуваша́мі
чува́шамі
М. чувашу́ чуваша́х
чува́шах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

чува́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чува́шка чува́шкі
Р. чува́шкі чува́шак
Д. чува́шцы чува́шкам
В. чува́шку чува́шак
Т. чува́шкай
чува́шкаю		 чува́шкамі
М. чува́шцы чува́шках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чува́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чува́шскі чува́шская чува́шскае чува́шскія
Р. чува́шскага чува́шскай
чува́шскае		 чува́шскага чува́шскіх
Д. чува́шскаму чува́шскай чува́шскаму чува́шскім
В. чува́шскі (неадуш.)
чува́шскага (адуш.)		 чува́шскую чува́шскае чува́шскія (неадуш.)
чува́шскіх (адуш.)
Т. чува́шскім чува́шскай
чува́шскаю		 чува́шскім чува́шскімі
М. чува́шскім чува́шскай чува́шскім чува́шскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чувя́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чувя́к чувя́кі
Р. чувяка́ чувя́каў
Д. чувяку́ чувя́кам
В. чувя́к чувя́кі
Т. чувяко́м чувя́камі
М. чувяку́ чувя́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чувя́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чувя́чнік чувя́чнікі
Р. чувя́чніка чувя́чнікаў
Д. чувя́чніку чувя́чнікам
В. чувя́чніка чувя́чнікаў
Т. чувя́чнікам чувя́чнікамі
М. чувя́чніку чувя́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

чувя́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чувя́чны чувя́чная чувя́чнае чувя́чныя
Р. чувя́чнага чувя́чнай
чувя́чнае		 чувя́чнага чувя́чных
Д. чувя́чнаму чувя́чнай чувя́чнаму чувя́чным
В. чувя́чны (неадуш.)
чувя́чнага (адуш.)		 чувя́чную чувя́чнае чувя́чныя (неадуш.)
чувя́чных (адуш.)
Т. чувя́чным чувя́чнай
чувя́чнаю		 чувя́чным чувя́чнымі
М. чувя́чным чувя́чнай чувя́чным чувя́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Чу́дзенічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чу́дзенічы
Р. Чу́дзеніч
Чу́дзенічаў
Д. Чу́дзенічам
В. Чу́дзенічы
Т. Чу́дзенічамі
М. Чу́дзенічах

Чу́дзін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чу́дзін
Р. Чу́дзіна
Д. Чу́дзіну
В. Чу́дзін
Т. Чу́дзінам
М. Чу́дзіне

чу́дзінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́дзінскі чу́дзінская чу́дзінскае чу́дзінскія
Р. чу́дзінскага чу́дзінскай
чу́дзінскае		 чу́дзінскага чу́дзінскіх
Д. чу́дзінскаму чу́дзінскай чу́дзінскаму чу́дзінскім
В. чу́дзінскі (неадуш.)
чу́дзінскага (адуш.)		 чу́дзінскую чу́дзінскае чу́дзінскія (неадуш.)
чу́дзінскіх (адуш.)
Т. чу́дзінскім чу́дзінскай
чу́дзінскаю		 чу́дзінскім чу́дзінскімі
М. чу́дзінскім чу́дзінскай чу́дзінскім чу́дзінскіх

Крыніцы: piskunou2012.