Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

уру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́чаны уру́чаная уру́чанае уру́чаныя
Р. уру́чанага уру́чанай
уру́чанае		 уру́чанага уру́чаных
Д. уру́чанаму уру́чанай уру́чанаму уру́чаным
В. уру́чаны (неадуш.)
уру́чанага (адуш.)		 уру́чаную уру́чанае уру́чаныя (неадуш.)
уру́чаных (адуш.)
Т. уру́чаным уру́чанай
уру́чанаю		 уру́чаным уру́чанымі
М. уру́чаным уру́чанай уру́чаным уру́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

уру́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́чаны уру́чаная уру́чанае уру́чаныя
Р. уру́чанага уру́чанай
уру́чанае		 уру́чанага уру́чаных
Д. уру́чанаму уру́чанай уру́чанаму уру́чаным
В. уру́чаны (неадуш.)
уру́чанага (адуш.)		 уру́чаную уру́чанае уру́чаныя (неадуш.)
уру́чаных (адуш.)
Т. уру́чаным уру́чанай
уру́чанаю		 уру́чаным уру́чанымі
М. уру́чаным уру́чанай уру́чаным уру́чаных

Кароткая форма: уру́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уруча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уруча́ецца уруча́юцца
Прошлы час
м. уруча́ўся уруча́ліся
ж. уруча́лася
н. уруча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уруча́ю уруча́ем
2-я ас. уруча́еш уруча́еце
3-я ас. уруча́е уруча́юць
Прошлы час
м. уруча́ў уруча́лі
ж. уруча́ла
н. уруча́ла
Загадны лад
2-я ас. уруча́й уруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уруча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уручну́ю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уручну́ю - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Уру́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уру́чча
Р. Уру́чча
Д. Уру́ччу
В. Уру́чча
Т. Уру́ччам
М. Уру́ччы

Крыніцы: piskunou2012.

уручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уручу́ уру́чым
2-я ас. уру́чыш уру́чыце
3-я ас. уру́чыць уру́чаць
Прошлы час
м. уручы́ў уручы́лі
ж. уручы́ла
н. уручы́ла
Загадны лад
2-я ас. уручы́ уручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уручэ́нне
Р. уручэ́ння
Д. уручэ́нню
В. уручэ́нне
Т. уручэ́ннем
М. уручэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.