уру́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́чаны уру́чаная уру́чанае уру́чаныя
Р. уру́чанага уру́чанай
уру́чанае		 уру́чанага уру́чаных
Д. уру́чанаму уру́чанай уру́чанаму уру́чаным
В. уру́чаны (неадуш.)
уру́чанага (адуш.)		 уру́чаную уру́чанае уру́чаныя (неадуш.)
уру́чаных (адуш.)
Т. уру́чаным уру́чанай
уру́чанаю		 уру́чаным уру́чанымі
М. уру́чаным уру́чанай уру́чаным уру́чаных

Кароткая форма: уру́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)