Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упіра́ю упіра́ем
2-я ас. упіра́еш упіра́еце
3-я ас. упіра́е упіра́юць
Прошлы час
м. упіра́ў упіра́лі
ж. упіра́ла
н. упіра́ла
Загадны лад
2-я ас. упіра́й упіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упі́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упі́рлівасць
Р. упі́рлівасці
Д. упі́рлівасці
В. упі́рлівасць
Т. упі́рлівасцю
М. упі́рлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

упі́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́рлівы упі́рлівая упі́рлівае упі́рлівыя
Р. упі́рлівага упі́рлівай
упі́рлівае		 упі́рлівага упі́рлівых
Д. упі́рліваму упі́рлівай упі́рліваму упі́рлівым
В. упі́рлівы (неадуш.)
упі́рлівага (адуш.)		 упі́рлівую упі́рлівае упі́рлівыя (неадуш.)
упі́рлівых (адуш.)
Т. упі́рлівым упі́рлівай
упі́рліваю		 упі́рлівым упі́рлівымі
М. упі́рлівым упі́рлівай упі́рлівым упі́рлівых

Крыніцы: piskunou2012.

упі́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упі́рнасць
Р. упі́рнасці
Д. упі́рнасці
В. упі́рнасць
Т. упі́рнасцю
М. упі́рнасці

Крыніцы: piskunou2012.

упі́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́рны упі́рная упі́рнае упі́рныя
Р. упі́рнага упі́рнай
упі́рнае		 упі́рнага упі́рных
Д. упі́рнаму упі́рнай упі́рнаму упі́рным
В. упі́рны (неадуш.)
упі́рнага (адуш.)		 упі́рную упі́рнае упі́рныя (неадуш.)
упі́рных (адуш.)
Т. упі́рным упі́рнай
упі́рнаю		 упі́рным упі́рнымі
М. упі́рным упі́рнай упі́рным упі́рных

Крыніцы: piskunou2012.

упі́рыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упі́рыстасць
Р. упі́рыстасці
Д. упі́рыстасці
В. упі́рыстасць
Т. упі́рыстасцю
М. упі́рыстасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́рысты упі́рыстая упі́рыстае упі́рыстыя
Р. упі́рыстага упі́рыстай
упі́рыстае		 упі́рыстага упі́рыстых
Д. упі́рыстаму упі́рыстай упі́рыстаму упі́рыстым
В. упі́рысты (неадуш.)
упі́рыстага (адуш.)		 упі́рыстую упі́рыстае упі́рыстыя (неадуш.)
упі́рыстых (адуш.)
Т. упі́рыстым упі́рыстай
упі́рыстаю		 упі́рыстым упі́рыстымі
М. упі́рыстым упі́рыстай упі́рыстым упі́рыстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Упірэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Упірэ́вічы
Р. Упірэ́віч
Упірэ́вічаў
Д. Упірэ́вічам
В. Упірэ́вічы
Т. Упірэ́вічамі
М. Упірэ́вічах

упі́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упі́с упі́сы
Р. упі́су упі́саў
Д. упі́су упі́сам
В. упі́с упі́сы
Т. упі́сам упі́самі
М. упі́се упі́сах

Крыніцы: piskunou2012.

упіса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упіса́нне упіса́нні
Р. упіса́ння упіса́нняў
Д. упіса́нню упіса́нням
В. упіса́нне упіса́нні
Т. упіса́ннем упіса́ннямі
М. упіса́нні упіса́ннях

Крыніцы: piskunou2012.