упіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упіра́ю упіра́ем
2-я ас. упіра́еш упіра́еце
3-я ас. упіра́е упіра́юць
Прошлы час
м. упіра́ў упіра́лі
ж. упіра́ла
н. упіра́ла
Загадны лад
2-я ас. упіра́й упіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)