Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упо́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. упо́рваецца упо́рваюцца
Прошлы час
м. упо́рваўся упо́рваліся
ж. упо́рвалася
н. упо́рвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час упо́рваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упо́рліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упо́рлівасць
Р. упо́рлівасці
Д. упо́рлівасці
В. упо́рлівасць
Т. упо́рлівасцю
М. упо́рлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упо́рлівы упо́рлівая упо́рлівае упо́рлівыя
Р. упо́рлівага упо́рлівай
упо́рлівае		 упо́рлівага упо́рлівых
Д. упо́рліваму упо́рлівай упо́рліваму упо́рлівым
В. упо́рлівы (неадуш.)
упо́рлівага (адуш.)		 упо́рлівую упо́рлівае упо́рлівыя (неадуш.)
упо́рлівых (адуш.)
Т. упо́рлівым упо́рлівай
упо́рліваю		 упо́рлівым упо́рлівымі
М. упо́рлівым упо́рлівай упо́рлівым упо́рлівых

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упо́рнік упо́рнікі
Р. упо́рніка упо́рнікаў
Д. упо́рніку упо́рнікам
В. упо́рніка упо́рнікаў
Т. упо́рнікам упо́рнікамі
М. упо́рніку упо́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упо́рны упо́рная упо́рнае упо́рныя
Р. упо́рнага упо́рнай
упо́рнае		 упо́рнага упо́рных
Д. упо́рнаму упо́рнай упо́рнаму упо́рным
В. упо́рны (неадуш.)
упо́рнага (адуш.)		 упо́рную упо́рнае упо́рныя (неадуш.)
упо́рных (адуш.)
Т. упо́рным упо́рнай
упо́рнаю		 упо́рным упо́рнымі
М. упо́рным упо́рнай упо́рным упо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упо́руч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упо́руч - -

Крыніцы: piskunou2012.

упо́ручкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упо́ручкі - -

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рчыва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упо́рчыва - -

Крыніцы: piskunou2012.

упо́рчывасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упо́рчывасць
Р. упо́рчывасці
Д. упо́рчывасці
В. упо́рчывасць
Т. упо́рчывасцю
М. упо́рчывасці

Крыніцы: piskunou2012.