упо́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упо́рнік упо́рнікі
Р. упо́рніка упо́рнікаў
Д. упо́рніку упо́рнікам
В. упо́рніка упо́рнікаў
Т. упо́рнікам упо́рнікамі
М. упо́рніку упо́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)