універса́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
універса́льны |
універса́льная |
універса́льнае |
універса́льныя |
| Р. |
універса́льнага |
універса́льнай
універса́льнае |
універса́льнага |
універса́льных |
| Д. |
універса́льнаму |
універса́льнай |
універса́льнаму |
універса́льным |
| В. |
універса́льны (неадуш.)
універса́льнага (адуш.) |
універса́льную |
універса́льнае |
універса́льныя (неадуш.)
універса́льных (адуш.) |
| Т. |
універса́льным |
універса́льнай
універса́льнаю |
універса́льным |
універса́льнымі |
| М. |
універса́льным |
універса́льнай |
універса́льным |
універса́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
універса́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
універса́м |
універса́мы |
| Р. |
універса́ма |
універса́маў |
| Д. |
універса́му |
універса́мам |
| В. |
універса́м |
універса́мы |
| Т. |
універса́мам |
універса́мамі |
| М. |
універса́ме |
універса́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
універса́маўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
універса́маўскі |
універса́маўская |
універса́маўскае |
універса́маўскія |
| Р. |
універса́маўскага |
універса́маўскай
універса́маўскае |
універса́маўскага |
універса́маўскіх |
| Д. |
універса́маўскаму |
універса́маўскай |
універса́маўскаму |
універса́маўскім |
| В. |
універса́маўскі (неадуш.)
універса́маўскага (адуш.) |
універса́маўскую |
універса́маўскае |
універса́маўскія (неадуш.)
універса́маўскіх (адуш.) |
| Т. |
універса́маўскім |
універса́маўскай
універса́маўскаю |
універса́маўскім |
універса́маўскімі |
| М. |
універса́маўскім |
універса́маўскай |
універса́маўскім |
універса́маўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
універса́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
універса́нт |
універса́нты |
| Р. |
універса́нта |
універса́нтаў |
| Д. |
універса́нту |
універса́нтам |
| В. |
універса́нта |
універса́нтаў |
| Т. |
універса́нтам |
універса́нтамі |
| М. |
універса́нце |
універса́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
універса́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
універса́нтка |
універса́нткі |
| Р. |
універса́нткі |
універса́нтак |
| Д. |
універса́нтцы |
універса́нткам |
| В. |
універса́нтку |
універса́нтак |
| Т. |
універса́нткай
універса́нткаю |
універса́нткамі |
| М. |
універса́нтцы |
універса́нтках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
універсітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
універсітэ́т |
універсітэ́ты |
| Р. |
універсітэ́та |
універсітэ́таў |
| Д. |
універсітэ́ту |
універсітэ́там |
| В. |
універсітэ́т |
універсітэ́ты |
| Т. |
універсітэ́там |
універсітэ́тамі |
| М. |
універсітэ́це |
універсітэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
універсітэ́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
універсітэ́цкі |
універсітэ́цкая |
універсітэ́цкае |
універсітэ́цкія |
| Р. |
універсітэ́цкага |
універсітэ́цкай
універсітэ́цкае |
універсітэ́цкага |
універсітэ́цкіх |
| Д. |
універсітэ́цкаму |
універсітэ́цкай |
універсітэ́цкаму |
універсітэ́цкім |
| В. |
універсітэ́цкі (неадуш.)
універсітэ́цкага (адуш.) |
універсітэ́цкую |
універсітэ́цкае |
універсітэ́цкія (неадуш.)
універсітэ́цкіх (адуш.) |
| Т. |
універсітэ́цкім |
універсітэ́цкай
універсітэ́цкаю |
універсітэ́цкім |
універсітэ́цкімі |
| М. |
універсітэ́цкім |
універсітэ́цкай |
універсітэ́цкім |
універсітэ́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
універсія́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
універсія́да |
універсія́ды |
| Р. |
універсія́ды |
універсія́д |
| Д. |
універсія́дзе |
універсія́дам |
| В. |
універсія́ду |
універсія́ды |
| Т. |
універсія́дай
універсія́даю |
універсія́дамі |
| М. |
універсія́дзе |
універсія́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
універсія́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
універсія́дны |
універсія́дная |
універсія́днае |
універсія́дныя |
| Р. |
універсія́днага |
універсія́днай
універсія́днае |
універсія́днага |
універсія́дных |
| Д. |
універсія́днаму |
універсія́днай |
універсія́днаму |
універсія́дным |
| В. |
універсія́дны (неадуш.)
універсія́днага (адуш.) |
універсія́дную |
універсія́днае |
універсія́дныя (неадуш.)
універсія́дных (адуш.) |
| Т. |
універсія́дным |
універсія́днай
універсія́днаю |
універсія́дным |
універсія́днымі |
| М. |
універсія́дным |
універсія́днай |
універсія́дным |
універсія́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
уніве́рсум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уніве́рсум |
| Р. |
уніве́рсуму |
| Д. |
уніве́рсуму |
| В. |
уніве́рсум |
| Т. |
уніве́рсумам |
| М. |
уніве́рсуме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.