удакла́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удакла́днены |
удакла́дненая |
удакла́дненае |
удакла́дненыя |
Р. |
удакла́дненага |
удакла́дненай удакла́дненае |
удакла́дненага |
удакла́дненых |
Д. |
удакла́дненаму |
удакла́дненай |
удакла́дненаму |
удакла́дненым |
В. |
удакла́днены (неадуш.) удакла́дненага (адуш.) |
удакла́дненую |
удакла́дненае |
удакла́дненыя (неадуш.) удакла́дненых (адуш.) |
Т. |
удакла́дненым |
удакла́дненай удакла́дненаю |
удакла́дненым |
удакла́дненымі |
М. |
удакла́дненым |
удакла́дненай |
удакла́дненым |
удакла́дненых |
Кароткая форма: удакла́днена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
удакладні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
удакладні́цца |
удакладня́цца |
Прошлы час |
м. |
удакладні́ўся |
удакладні́ліся |
ж. |
удакладні́лася |
н. |
удакладні́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удакладні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удакладню́ |
удакладні́м |
2-я ас. |
удакладні́ш |
удакладніце́ |
3-я ас. |
удакладні́ць |
удакладня́ць |
Прошлы час |
м. |
удакладні́ў |
удакладні́лі |
ж. |
удакладні́ла |
н. |
удакладні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удакладні́ |
удакладні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удакладні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удакладня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
удакладня́ецца |
удакладня́юцца |
Прошлы час |
м. |
удакладня́ўся |
удакладня́ліся |
ж. |
удакладня́лася |
н. |
удакладня́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удакладня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удакладня́ю |
удакладня́ем |
2-я ас. |
удакладня́еш |
удакладня́еце |
3-я ас. |
удакладня́е |
удакладня́юць |
Прошлы час |
м. |
удакладня́ў |
удакладня́лі |
ж. |
удакладня́ла |
н. |
удакладня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удакладня́й |
удакладня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удакладня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уда́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уда́ла |
удалей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уда́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уда́ласць |
Р. |
уда́ласці |
Д. |
уда́ласці |
В. |
уда́ласць |
Т. |
уда́ласцю |
М. |
уда́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уда́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уда́лены |
уда́леная |
уда́ленае |
уда́леныя |
Р. |
уда́ленага |
уда́ленай уда́ленае |
уда́ленага |
уда́леных |
Д. |
уда́ленаму |
уда́ленай |
уда́ленаму |
уда́леным |
В. |
уда́лены (неадуш.) уда́ленага (адуш.) |
уда́леную |
уда́ленае |
уда́леныя (неадуш.) уда́леных (адуш.) |
Т. |
уда́леным |
уда́ленай уда́ленаю |
уда́леным |
уда́ленымі |
М. |
уда́леным |
уда́ленай |
уда́леным |
уда́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уда́ленькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уда́ленькі |
уда́ленькая |
уда́ленькае |
уда́ленькія |
Р. |
уда́ленькага |
уда́ленькай уда́ленькае |
уда́ленькага |
уда́ленькіх |
Д. |
уда́ленькаму |
уда́ленькай |
уда́ленькаму |
уда́ленькім |
В. |
уда́ленькі (неадуш.) уда́ленькага (адуш.) |
уда́ленькую |
уда́ленькае |
уда́ленькія (неадуш.) уда́ленькіх (адуш.) |
Т. |
уда́ленькім |
уда́ленькай уда́ленькаю |
уда́ленькім |
уда́ленькімі |
М. |
уда́ленькім |
уда́ленькай |
уда́ленькім |
уда́ленькіх |
Іншыя варыянты:
удале́нькі.
Крыніцы:
piskunou2012.