Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тытулава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ты́тульны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ты́тульны	ты́тульная	ты́тульнае	ты́тульныя
Р.	ты́тульнага	ты́тульнай ты́тульнае	ты́тульнага	ты́тульных
Д.	ты́тульнаму	ты́тульнай	ты́тульнаму	ты́тульным
В.	ты́тульны (неадуш.) ты́тульнага (адуш.)	ты́тульную	ты́тульнае	ты́тульныя (неадуш.) ты́тульных (адуш.)
Т.	ты́тульным	ты́тульнай ты́тульнаю	ты́тульным	ты́тульнымі
М.	ты́тульным	ты́тульнай	ты́тульным	ты́тульных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тытуля́рны

прыметнік, адносны

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	тытуля́рны	тытуля́рныя
Р.	тытуля́рнага	тытуля́рных
Д.	тытуля́рнаму	тытуля́рным
В.	тытуля́рны (неадуш.) тытуля́рнага (адуш.)	тытуля́рныя (неадуш.) тытуля́рных (адуш.)
Т.	тытуля́рным	тытуля́рнымі
М.	тытуля́рным	тытуля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыту́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тытуневяза́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тытуневяза́льны	тытуневяза́льная	тытуневяза́льнае	тытуневяза́льныя
Р.	тытуневяза́льнага	тытуневяза́льнай тытуневяза́льнае	тытуневяза́льнага	тытуневяза́льных
Д.	тытуневяза́льнаму	тытуневяза́льнай	тытуневяза́льнаму	тытуневяза́льным
В.	тытуневяза́льны (неадуш.) тытуневяза́льнага (адуш.)	тытуневяза́льную	тытуневяза́льнае	тытуневяза́льныя (неадуш.) тытуневяза́льных (адуш.)
Т.	тытуневяза́льным	тытуневяза́льнай тытуневяза́льнаю	тытуневяза́льным	тытуневяза́льнымі
М.	тытуневяза́льным	тытуневяза́льнай	тытуневяза́льным	тытуневяза́льных

Крыніцы: piskunou2012.

тытунекурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

тытунесушы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	тытунесушы́лка	тытунесушы́лкі
Р.	тытунесушы́лкі	тытунесушы́лак
Д.	тытунесушы́лцы	тытунесушы́лкам
В.	тытунесушы́лку	тытунесушы́лкі
Т.	тытунесушы́лкай тытунесушы́лкаю	тытунесушы́лкамі
М.	тытунесушы́лцы	тытунесушы́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

тытунеўбо́рачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тытунеўбо́рачны	тытунеўбо́рачная	тытунеўбо́рачнае	тытунеўбо́рачныя
Р.	тытунеўбо́рачнага	тытунеўбо́рачнай тытунеўбо́рачнае	тытунеўбо́рачнага	тытунеўбо́рачных
Д.	тытунеўбо́рачнаму	тытунеўбо́рачнай	тытунеўбо́рачнаму	тытунеўбо́рачным
В.	тытунеўбо́рачны (неадуш.) тытунеўбо́рачнага (адуш.)	тытунеўбо́рачную	тытунеўбо́рачнае	тытунеўбо́рачныя (неадуш.) тытунеўбо́рачных (адуш.)
Т.	тытунеўбо́рачным	тытунеўбо́рачнай тытунеўбо́рачнаю	тытунеўбо́рачным	тытунеўбо́рачнымі
М.	тытунеўбо́рачным	тытунеўбо́рачнай	тытунеўбо́рачным	тытунеўбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

тытуне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

тытунёва-махо́рачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тытунёва-махо́рачны	тытунёва-махо́рачная	тытунёва-махо́рачнае	тытунёва-махо́рачныя
Р.	тытунёва-махо́рачнага	тытунёва-махо́рачнай тытунёва-махо́рачнае	тытунёва-махо́рачнага	тытунёва-махо́рачных
Д.	тытунёва-махо́рачнаму	тытунёва-махо́рачнай	тытунёва-махо́рачнаму	тытунёва-махо́рачным
В.	тытунёва-махо́рачны (неадуш.) тытунёва-махо́рачнага (адуш.)	тытунёва-махо́рачную	тытунёва-махо́рачнае	тытунёва-махо́рачныя (неадуш.) тытунёва-махо́рачных (адуш.)
Т.	тытунёва-махо́рачным	тытунёва-махо́рачнай тытунёва-махо́рачнаю	тытунёва-махо́рачным	тытунёва-махо́рачнымі
М.	тытунёва-махо́рачным	тытунёва-махо́рачнай	тытунёва-махо́рачным	тытунёва-махо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum