тыту́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тыту́н | тытуны́ | |
тытуну́ | тытуно́ў | |
тытуну́ | тытуна́м | |
тыту́н | тытуны́ | |
тытуно́м | тытуна́мі | |
тытуне́ | тытуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)