тыту́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыту́н тытуны́
Р. тытуну́ тытуно́ў
Д. тытуну́ тытуна́м
В. тыту́н тытуны́
Т. тытуно́м тытуна́мі
М. тытуне́ тытуна́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)