тытуневяза́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тытуневяза́льны тытуневяза́льная тытуневяза́льнае тытуневяза́льныя
Р. тытуневяза́льнага тытуневяза́льнай
тытуневяза́льнае		 тытуневяза́льнага тытуневяза́льных
Д. тытуневяза́льнаму тытуневяза́льнай тытуневяза́льнаму тытуневяза́льным
В. тытуневяза́льны (неадуш.)
тытуневяза́льнага (адуш.)		 тытуневяза́льную тытуневяза́льнае тытуневяза́льныя (неадуш.)
тытуневяза́льных (адуш.)
Т. тытуневяза́льным тытуневяза́льнай
тытуневяза́льнаю		 тытуневяза́льным тытуневяза́льнымі
М. тытуневяза́льным тытуневяза́льнай тытуневяза́льным тытуневяза́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)