Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

ту́мба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ту́мба ту́мбы
Р. ту́мбы ту́мб
ту́мбаў
Д. ту́мбе ту́мбам
В. ту́мбу ту́мбы
Т. ту́мбай
ту́мбаю		 ту́мбамі
М. ту́мбе ту́мбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́мбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ту́мбачка ту́мбачкі
Р. ту́мбачкі ту́мбачак
Д. ту́мбачцы ту́мбачкам
В. ту́мбачку ту́мбачкі
Т. ту́мбачкай
ту́мбачкаю		 ту́мбачкамі
М. ту́мбачцы ту́мбачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́мблер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́мблер ту́мблеры
Р. ту́мблера ту́мблераў
Д. ту́мблеру ту́мблерам
В. ту́мблер ту́мблеры
Т. ту́мблерам ту́мблерамі
М. ту́мблеры ту́мблерах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ту́мблерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́мблерны ту́мблерная ту́мблернае ту́мблерныя
Р. ту́мблернага ту́мблернай
ту́мблернае		 ту́мблернага ту́мблерных
Д. ту́мблернаму ту́мблернай ту́мблернаму ту́мблерным
В. ту́мблерны (неадуш.)
ту́мблернага (адуш.)		 ту́мблерную ту́мблернае ту́мблерныя (неадуш.)
ту́мблерных (адуш.)
Т. ту́мблерным ту́мблернай
ту́мблернаю		 ту́мблерным ту́мблернымі
М. ту́мблерным ту́мблернай ту́мблерным ту́мблерных

Крыніцы: piskunou2012.

тумі́лавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тумі́лавіцкі тумі́лавіцкая тумі́лавіцкае тумі́лавіцкія
Р. тумі́лавіцкага тумі́лавіцкай
тумі́лавіцкае		 тумі́лавіцкага тумі́лавіцкіх
Д. тумі́лавіцкаму тумі́лавіцкай тумі́лавіцкаму тумі́лавіцкім
В. тумі́лавіцкі (неадуш.)
тумі́лавіцкага (адуш.)		 тумі́лавіцкую тумі́лавіцкае тумі́лавіцкія (неадуш.)
тумі́лавіцкіх (адуш.)
Т. тумі́лавіцкім тумі́лавіцкай
тумі́лавіцкаю		 тумі́лавіцкім тумі́лавіцкімі
М. тумі́лавіцкім тумі́лавіцкай тумі́лавіцкім тумі́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Тумі́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тумі́лавічы
Р. Тумі́лавіч
Тумі́лавічаў
Д. Тумі́лавічам
В. Тумі́лавічы
Т. Тумі́лавічамі
М. Тумі́лавічах

Ту́мін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́мін
Р. Ту́міна
Д. Ту́міну
В. Ту́мін
Т. Ту́мінам
М. Ту́міне

Ту́мінічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ту́мінічы
Р. Ту́мініч
Ту́мінічаў
Д. Ту́мінічам
В. Ту́мінічы
Т. Ту́мінічамі
М. Ту́мінічах

ту́мканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ту́мканне
Р. ту́мкання
Д. ту́мканню
В. ту́мканне
Т. ту́мканнем
М. ту́мканні

Крыніцы: piskunou2012.

ту́мкаць

‘тумкаць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (ён дрэнна тумкае)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́мкаю ту́мкаем
2-я ас. ту́мкаеш ту́мкаеце
3-я ас. ту́мкае ту́мкаюць
Прошлы час
м. ту́мкаў ту́мкалі
ж. ту́мкала
н. ту́мкала
Загадны лад
2-я ас. ту́мкай ту́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.