тумі́лавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тумі́лавіцкі тумі́лавіцкая тумі́лавіцкае тумі́лавіцкія
Р. тумі́лавіцкага тумі́лавіцкай
тумі́лавіцкае		 тумі́лавіцкага тумі́лавіцкіх
Д. тумі́лавіцкаму тумі́лавіцкай тумі́лавіцкаму тумі́лавіцкім
В. тумі́лавіцкі (неадуш.)
тумі́лавіцкага (адуш.)		 тумі́лавіцкую тумі́лавіцкае тумі́лавіцкія (неадуш.)
тумі́лавіцкіх (адуш.)
Т. тумі́лавіцкім тумі́лавіцкай
тумі́лавіцкаю		 тумі́лавіцкім тумі́лавіцкімі
М. тумі́лавіцкім тумі́лавіцкай тумі́лавіцкім тумі́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)