су́ччын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
су́ччын |
су́ччына |
су́ччына |
су́ччыны |
Р. |
су́ччынага |
су́ччынай су́ччынае |
су́ччынага |
су́ччыных |
Д. |
су́ччынаму |
су́ччынай |
су́ччынаму |
су́ччыным |
В. |
су́ччын (неадуш.) су́ччынага (адуш.) |
су́ччыну |
су́ччына |
су́ччыны (неадуш.) су́ччыных (адуш.) |
Т. |
су́ччыным |
су́ччынай су́ччынаю |
су́ччыным |
су́ччынымі |
М. |
су́ччыным |
су́ччынай |
су́ччыным |
су́ччыных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
сучы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сучы́ны |
сучы́ная |
сучы́нае |
сучы́ныя |
Р. |
сучы́нага |
сучы́най сучы́нае |
сучы́нага |
сучы́ных |
Д. |
сучы́наму |
сучы́най |
сучы́наму |
сучы́ным |
В. |
сучы́ны (неадуш.) сучы́нага (адуш.) |
сучы́ную |
сучы́нае |
сучы́ныя (неадуш.) сучы́ных (адуш.) |
Т. |
сучы́ным |
сучы́най сучы́наю |
сучы́ным |
сучы́нымі |
М. |
сучы́ным |
сучы́най |
сучы́ным |
сучы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
сучэ́нцыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сучэ́нцыя |
сучэ́нцыі |
Р. |
сучэ́нцыі |
сучэ́нцый |
Д. |
сучэ́нцыі |
сучэ́нцыям |
В. |
сучэ́нцыю |
сучэ́нцый |
Т. |
сучэ́нцыяй сучэ́нцыяю |
сучэ́нцыямі |
М. |
сучэ́нцыі |
сучэ́нцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.