сучы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сучы́ны сучы́ная сучы́нае сучы́ныя
Р. сучы́нага сучы́най
сучы́нае		 сучы́нага сучы́ных
Д. сучы́наму сучы́най сучы́наму сучы́ным
В. сучы́ны (неадуш.)
сучы́нага (адуш.)		 сучы́ную сучы́нае сучы́ныя (неадуш.)
сучы́ных (адуш.)
Т. сучы́ным сучы́най
сучы́наю		 сучы́ным сучы́нымі
М. сучы́ным сучы́най сучы́ным сучы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)