Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

начапля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. начапля́ецца начапля́юцца
Прошлы час
м. начапля́ўся начапля́ліся
ж. начапля́лася
н. начапля́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

начапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начапля́ю начапля́ем
2-я ас. начапля́еш начапля́еце
3-я ас. начапля́е начапля́юць
Прошлы час
м. начапля́ў начапля́лі
ж. начапля́ла
н. начапля́ла
Загадны лад
2-я ас. начапля́й начапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начапля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начапуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начапуру́ся начапуры́мся
2-я ас. начапуры́шся начапурыце́ся
3-я ас. начапуры́цца начапура́цца
Прошлы час
м. начапуры́ўся начапуры́ліся
ж. начапуры́лася
н. начапуры́лася
Загадны лад
2-я ас. начапуры́ся начапуры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час начапуры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

начарава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начарава́ны начарава́ная начарава́нае начарава́ныя
Р. начарава́нага начарава́най
начарава́нае		 начарава́нага начарава́ных
Д. начарава́наму начарава́най начарава́наму начарава́ным
В. начарава́ны (неадуш.)
начарава́нага (адуш.)		 начарава́ную начарава́нае начарава́ныя (неадуш.)
начарава́ных (адуш.)
Т. начарава́ным начарава́най
начарава́наю		 начарава́ным начарава́нымі
М. начарава́ным начарава́най начарава́ным начарава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

начарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начарава́ны начарава́ная начарава́нае начарава́ныя
Р. начарава́нага начарава́най
начарава́нае		 начарава́нага начарава́ных
Д. начарава́наму начарава́най начарава́наму начарава́ным
В. начарава́ны (неадуш.)
начарава́нага (адуш.)		 начарава́ную начарава́нае начарава́ныя (неадуш.)
начарава́ных (адуш.)
Т. начарава́ным начарава́най
начарава́наю		 начарава́ным начарава́нымі
М. начарава́ным начарава́най начарава́ным начарава́ных

Кароткая форма: начарава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

начарава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начару́ю начару́ем
2-я ас. начару́еш начару́еце
3-я ас. начару́е начару́юць
Прошлы час
м. начарава́ў начарава́лі
ж. начарава́ла
н. начарава́ла
Загадны лад
2-я ас. начару́й начару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

на́чарна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́чарна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начарне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. начарне́нне
Р. начарне́ння
Д. начарне́нню
В. начарне́нне
Т. начарне́ннем
М. начарне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

начарні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начарню́ начэ́рнім
2-я ас. начэ́рніш начэ́рніце
3-я ас. начэ́рніць начэ́рняць
Прошлы час
м. начарні́ў начарні́лі
ж. начарні́ла
н. начарні́ла
Загадны лад
2-я ас. начарні́ начарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час начарні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начарня́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
начарня́к - -

Крыніцы: piskunou2012.