начарні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начарню́ начэ́рнім
2-я ас. начэ́рніш начэ́рніце
3-я ас. начэ́рніць начэ́рняць
Прошлы час
м. начарні́ў начарні́лі
ж. начарні́ла
н. начарні́ла
Загадны лад
2-я ас. начарні́ начарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час начарні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)