начарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начарава́ны начарава́ная начарава́нае начарава́ныя
Р. начарава́нага начарава́най
начарава́нае
начарава́нага начарава́ных
Д. начарава́наму начарава́най начарава́наму начарава́ным
В. начарава́ны (неадуш.)
начарава́нага (адуш.)
начарава́ную начарава́нае начарава́ныя (неадуш.)
начарава́ных (адуш.)
Т. начарава́ным начарава́най
начарава́наю
начарава́ным начарава́нымі
М. начарава́ным начарава́най начарава́ным начарава́ных

Кароткая форма: начарава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)