начарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
начарава́ны | начарава́ная | начарава́нае | начарава́ныя | |
начарава́нага | начарава́най начарава́нае |
начарава́нага | начарава́ных | |
начарава́наму | начарава́най | начарава́наму | начарава́ным | |
начарава́ны ( начарава́нага ( |
начарава́ную | начарава́нае | начарава́ныя ( начарава́ных ( |
|
начарава́ным | начарава́най начарава́наю |
начарава́ным | начарава́нымі | |
начарава́ным | начарава́най | начарава́ным | начарава́ных |
Кароткая форма: начарава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)