начарава́ны
прыметнік, адносны
| начарава́ны | начарава́ная | начарава́нае | начарава́ныя | |
| начарава́нага | начарава́най начарава́нае |
начарава́нага | начарава́ных | |
| начарава́наму | начарава́най | начарава́наму | начарава́ным | |
| начарава́ны ( начарава́нага ( |
начарава́ную | начарава́нае | начарава́ныя ( начарава́ных ( |
|
| начарава́ным | начарава́най начарава́наю |
начарава́ным | начарава́нымі | |
| начарава́ным | начарава́най | начарава́ным | начарава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)