начарава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начару́ю начару́ем
2-я ас. начару́еш начару́еце
3-я ас. начару́е начару́юць
Прошлы час
м. начарава́ў начарава́лі
ж. начарава́ла
н. начарава́ла
Загадны лад
2-я ас. начару́й начару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)