Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

моцнасалё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	моцнасалё́ны	моцнасалё́ная	моцнасалё́нае	моцнасалё́ныя
Р.	моцнасалё́нага	моцнасалё́най моцнасалё́нае	моцнасалё́нага	моцнасалё́ных
Д.	моцнасалё́наму	моцнасалё́най	моцнасалё́наму	моцнасалё́ным
В.	моцнасалё́ны (неадуш.) моцнасалё́нага (адуш.)	моцнасалё́ную	моцнасалё́нае	моцнасалё́ныя (неадуш.) моцнасалё́ных (адуш.)
Т.	моцнасалё́ным	моцнасалё́най моцнасалё́наю	моцнасалё́ным	моцнасалё́нымі
М.	моцнасалё́ным	моцнасалё́най	моцнасалё́ным	моцнасалё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мо́цнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

моцнато́кавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	моцнато́кавы	моцнато́кавая	моцнато́кавае	моцнато́кавыя
Р.	моцнато́кавага	моцнато́кавай моцнато́кавае	моцнато́кавага	моцнато́кавых
Д.	моцнато́каваму	моцнато́кавай	моцнато́каваму	моцнато́кавым
В.	моцнато́кавы (неадуш.) моцнато́кавага (адуш.)	моцнато́кавую	моцнато́кавае	моцнато́кавыя (неадуш.) моцнато́кавых (адуш.)
Т.	моцнато́кавым	моцнато́кавай моцнато́каваю	моцнато́кавым	моцнато́кавымі
М.	моцнато́кавым	моцнато́кавай	моцнато́кавым	моцнато́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

моцнашчо́лачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	моцнашчо́лачны	моцнашчо́лачная	моцнашчо́лачнае	моцнашчо́лачныя
Р.	моцнашчо́лачнага	моцнашчо́лачнай моцнашчо́лачнае	моцнашчо́лачнага	моцнашчо́лачных
Д.	моцнашчо́лачнаму	моцнашчо́лачнай	моцнашчо́лачнаму	моцнашчо́лачным
В.	моцнашчо́лачны (неадуш.) моцнашчо́лачнага (адуш.)	моцнашчо́лачную	моцнашчо́лачнае	моцнашчо́лачныя (неадуш.) моцнашчо́лачных (адуш.)
Т.	моцнашчо́лачным	моцнашчо́лачнай моцнашчо́лачнаю	моцнашчо́лачным	моцнашчо́лачнымі
М.	моцнашчо́лачным	моцнашчо́лачнай	моцнашчо́лачным	моцнашчо́лачных

Крыніцы: piskunou2012.

мо́цна-мо́цна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
мо́цна-мо́цна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

мо́цненька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
мо́цненька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

мо́цненькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мо́цненькі	мо́цненькая	мо́цненькае	мо́цненькія
Р.	мо́цненькага	мо́цненькай мо́цненькае	мо́цненькага	мо́цненькіх
Д.	мо́цненькаму	мо́цненькай	мо́цненькаму	мо́цненькім
В.	мо́цненькі (неадуш.) мо́цненькага (адуш.)	мо́цненькую	мо́цненькае	мо́цненькія (неадуш.) мо́цненькіх (адуш.)
Т.	мо́цненькім	мо́цненькай мо́цненькаю	мо́цненькім	мо́цненькімі
М.	мо́цненькім	мо́цненькай	мо́цненькім	мо́цненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

мо́цны

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мо́цькаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum