каталагізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
каталагізу́ю |
каталагізу́ем |
2-я ас. |
каталагізу́еш |
каталагізу́еце |
3-я ас. |
каталагізу́е |
каталагізу́юць |
Прошлы час |
м. |
каталагізава́ў |
каталагізава́лі |
ж. |
каталагізава́ла |
н. |
каталагізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
каталагізу́й |
каталагізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
каталагізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каталагізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
каталагізу́ю |
каталагізу́ем |
2-я ас. |
каталагізу́еш |
каталагізу́еце |
3-я ас. |
каталагізу́е |
каталагізу́юць |
Прошлы час |
м. |
каталагізава́ў |
каталагізава́лі |
ж. |
каталагізава́ла |
н. |
каталагізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
каталагізу́й |
каталагізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
каталагізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каталагіза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каталагіза́тар |
каталагіза́тары |
Р. |
каталагіза́тара |
каталагіза́тараў |
Д. |
каталагіза́тару |
каталагіза́тарам |
В. |
каталагіза́тара |
каталагіза́тараў |
Т. |
каталагіза́тарам |
каталагіза́тарамі |
М. |
каталагіза́тару |
каталагіза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каталагіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
каталагіза́цыя |
Р. |
каталагіза́цыі |
Д. |
каталагіза́цыі |
В. |
каталагіза́цыю |
Т. |
каталагіза́цыяй каталагіза́цыяю |
М. |
каталагіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
катала́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
катала́жка |
катала́жкі |
Р. |
катала́жкі |
катала́жак |
Д. |
катала́жцы |
катала́жкам |
В. |
катала́жку |
катала́жкі |
Т. |
катала́жкай катала́жкаю |
катала́жкамі |
М. |
катала́жцы |
катала́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
катала́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
катала́за |
катала́зы |
Р. |
катала́зы |
катала́з |
Д. |
катала́зе |
катала́зам |
В. |
катала́зу |
катала́зы |
Т. |
катала́зай катала́заю |
катала́замі |
М. |
катала́зе |
катала́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
катала́рк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
катала́рк |
Р. |
катала́рку |
Д. |
катала́рку |
В. |
катала́рк |
Т. |
катала́ркам |
М. |
катала́рку |
Крыніцы:
piskunou2012.
катале́ктыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
катале́ктыка |
Р. |
катале́ктыкі |
Д. |
катале́ктыцы |
В. |
катале́ктыку |
Т. |
катале́ктыкай катале́ктыкаю |
М. |
катале́ктыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каталекты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каталекты́чны |
каталекты́чная |
каталекты́чнае |
каталекты́чныя |
Р. |
каталекты́чнага |
каталекты́чнай каталекты́чнае |
каталекты́чнага |
каталекты́чных |
Д. |
каталекты́чнаму |
каталекты́чнай |
каталекты́чнаму |
каталекты́чным |
В. |
каталекты́чны (неадуш.) каталекты́чнага (адуш.) |
каталекты́чную |
каталекты́чнае |
каталекты́чныя (неадуш.) каталекты́чных (адуш.) |
Т. |
каталекты́чным |
каталекты́чнай каталекты́чнаю |
каталекты́чным |
каталекты́чнымі |
М. |
каталекты́чным |
каталекты́чнай |
каталекты́чным |
каталекты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.