касаву́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
касаву́руся |
касаву́рымся |
2-я ас. |
касаву́рышся |
касаву́рыцеся |
3-я ас. |
касаву́рыцца |
касаву́рацца |
Прошлы час |
м. |
касаву́рыўся |
касаву́рыліся |
ж. |
касаву́рылася |
н. |
касаву́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
касаву́рся |
касаву́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
касаву́рачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
касаву́рыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
касаву́ру |
касаву́рым |
2-я ас. |
касаву́рыш |
касаву́рыце |
3-я ас. |
касаву́рыць |
касаву́раць |
Прошлы час |
м. |
касаву́рыў |
касаву́рылі |
ж. |
касаву́рыла |
н. |
касаву́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
касаву́р |
касаву́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
касаву́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ка́савы |
ка́савая |
ка́савае |
ка́савыя |
Р. |
ка́савага |
ка́савай ка́савае |
ка́савага |
ка́савых |
Д. |
ка́саваму |
ка́савай |
ка́саваму |
ка́савым |
В. |
ка́савы (неадуш.) ка́савага (адуш.) |
ка́савую |
ка́савае |
ка́савыя (неадуш.) ка́савых (адуш.) |
Т. |
ка́савым |
ка́савай ка́саваю |
ка́савым |
ка́савымі |
М. |
ка́савым |
ка́савай |
ка́савым |
ка́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
касаго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
касаго́н |
касаго́ны |
Р. |
касаго́на |
касаго́наў |
Д. |
касаго́ну |
касаго́нам |
В. |
касаго́н |
касаго́ны |
Т. |
касаго́нам |
касаго́намі |
М. |
касаго́не |
касаго́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
касаго́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
касаго́р |
касаго́ры |
Р. |
касаго́ра |
касаго́раў |
Д. |
касаго́ру |
касаго́рам |
В. |
касаго́р |
касаго́ры |
Т. |
касаго́рам |
касаго́рамі |
М. |
касаго́ры |
касаго́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Касако́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Касако́ўка |
Р. |
Касако́ўкі |
Д. |
Касако́ўцы |
В. |
Касако́ўку |
Т. |
Касако́ўкай Касако́ўкаю |
М. |
Касако́ўцы |
касала́па
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
касала́па |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
касала́пасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
касала́пасць |
Р. |
касала́пасці |
Д. |
касала́пасці |
В. |
касала́пасць |
Т. |
касала́пасцю |
М. |
касала́пасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.