Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

казано́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казано́к казанкі́
Р. казанка́ казанко́ў
Д. казанку́ казанка́м
В. казано́к казанкі́
Т. казанко́м казанка́мі
М. казанку́ казанка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Казано́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Казано́ўка
Р. Казано́ўкі
Д. Казано́ўцы
В. Казано́ўку
Т. Казано́ўкай
Казано́ўкаю
М. Казано́ўцы

Казано́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Казано́ўшчына
Р. Казано́ўшчыны
Д. Казано́ўшчыне
В. Казано́ўшчыну
Т. Казано́ўшчынай
Казано́ўшчынаю
М. Казано́ўшчыне

Каза́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каза́нск
Р. Каза́нска
Д. Каза́нску
В. Каза́нск
Т. Каза́нскам
М. Каза́нску

каза́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каза́нскі каза́нская каза́нскае каза́нскія
Р. каза́нскага каза́нскай
каза́нскае		 каза́нскага каза́нскіх
Д. каза́нскаму каза́нскай каза́нскаму каза́нскім
В. каза́нскі (неадуш.)
каза́нскага (адуш.)		 каза́нскую каза́нскае каза́нскія (неадуш.)
каза́нскіх (адуш.)
Т. каза́нскім каза́нскай
каза́нскаю		 каза́нскім каза́нскімі
М. каза́нскім каза́нскай каза́нскім каза́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

ка́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́заны ка́заная ка́занае ка́заныя
Р. ка́занага ка́занай
ка́занае		 ка́занага ка́заных
Д. ка́занаму ка́занай ка́занаму ка́заным
В. ка́заны (неадуш.)
ка́занага (адуш.)		 ка́заную ка́занае ка́заныя (неадуш.)
ка́заных (адуш.)
Т. ка́заным ка́занай
ка́занаю		 ка́заным ка́занымі
М. ка́заным ка́занай ка́заным ка́заных

Іншыя варыянты: каза́ны.

Крыніцы: piskunou2012.

каза́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каза́ны каза́ная каза́нае каза́ныя
Р. каза́нага каза́най
каза́нае		 каза́нага каза́ных
Д. каза́наму каза́най каза́наму каза́ным
В. каза́ны (неадуш.)
каза́нага (адуш.)		 каза́ную каза́нае каза́ныя (неадуш.)
каза́ных (адуш.)
Т. каза́ным каза́най
каза́наю		 каза́ным каза́нымі
М. каза́ным каза́най каза́ным каза́ных

Іншыя варыянты: ка́заны.

Крыніцы: piskunou2012.

каза́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каза́ны каза́ная каза́нае каза́ныя
Р. каза́нага каза́най
каза́нае		 каза́нага каза́ных
Д. каза́наму каза́най каза́наму каза́ным
В. каза́ны (неадуш.) каза́ную каза́нае каза́ныя (неадуш.)
Т. каза́ным каза́най
каза́наю		 каза́ным каза́нымі
М. каза́ным каза́най каза́ным каза́ных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Казаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Казаны́
Р. Казано́ў
Д. Казана́м
В. Казаны́
Т. Казана́мі
М. Казана́х

ка́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́заны ка́заная ка́занае ка́заныя
Р. ка́занага ка́занай
ка́занае		 ка́занага ка́заных
Д. ка́занаму ка́занай ка́занаму ка́заным
В. ка́заны (неадуш.)
ка́занага (адуш.)		 ка́заную ка́занае ка́заныя (неадуш.)
ка́заных (адуш.)
Т. ка́заным ка́занай
ка́занаю		 ка́заным ка́занымі
М. ка́заным ка́занай ка́заным ка́заных

Іншыя варыянты: каза́ны.

Крыніцы: piskunou2012.