гукаізалю́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаізалю́ючы |
гукаізалю́ючая |
гукаізалю́ючае |
гукаізалю́ючыя |
Р. |
гукаізалю́ючага |
гукаізалю́ючай гукаізалю́ючае |
гукаізалю́ючага |
гукаізалю́ючых |
Д. |
гукаізалю́ючаму |
гукаізалю́ючай |
гукаізалю́ючаму |
гукаізалю́ючым |
В. |
гукаізалю́ючы гукаізалю́ючага |
гукаізалю́ючую |
гукаізалю́ючае |
гукаізалю́ючыя |
Т. |
гукаізалю́ючым |
гукаізалю́ючай гукаізалю́ючаю |
гукаізалю́ючым |
гукаізалю́ючымі |
М. |
гукаізалю́ючым |
гукаізалю́ючай |
гукаізалю́ючым |
гукаізалю́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
гукаізаля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаізаля́тар |
гукаізаля́тары |
Р. |
гукаізаля́тара |
гукаізаля́тараў |
Д. |
гукаізаля́тару |
гукаізаля́тарам |
В. |
гукаізаля́тар |
гукаізаля́тары |
Т. |
гукаізаля́тарам |
гукаізаля́тарамі |
М. |
гукаізаля́тары |
гукаізаля́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаізаляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаізаляцы́йны |
гукаізаляцы́йная |
гукаізаляцы́йнае |
гукаізаляцы́йныя |
Р. |
гукаізаляцы́йнага |
гукаізаляцы́йнай гукаізаляцы́йнае |
гукаізаляцы́йнага |
гукаізаляцы́йных |
Д. |
гукаізаляцы́йнаму |
гукаізаляцы́йнай |
гукаізаляцы́йнаму |
гукаізаляцы́йным |
В. |
гукаізаляцы́йны (неадуш.) гукаізаляцы́йнага (адуш.) |
гукаізаляцы́йную |
гукаізаляцы́йнае |
гукаізаляцы́йныя (неадуш.) гукаізаляцы́йных (адуш.) |
Т. |
гукаізаляцы́йным |
гукаізаляцы́йнай гукаізаляцы́йнаю |
гукаізаляцы́йным |
гукаізаляцы́йнымі |
М. |
гукаізаляцы́йным |
гукаізаляцы́йнай |
гукаізаляцы́йным |
гукаізаляцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаізаля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаізаля́цыя |
Р. |
гукаізаля́цыі |
Д. |
гукаізаля́цыі |
В. |
гукаізаля́цыю |
Т. |
гукаізаля́цыяй гукаізаля́цыяю |
М. |
гукаізаля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаінжыне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаінжыне́р |
гукаінжыне́ры |
Р. |
гукаінжыне́ра |
гукаінжыне́раў |
Д. |
гукаінжыне́ру |
гукаінжыне́рам |
В. |
гукаінжыне́ра |
гукаінжыне́раў |
Т. |
гукаінжыне́рам |
гукаінжыне́рамі |
М. |
гукаінжыне́ру |
гукаінжыне́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукалака́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукалака́цыя |
Р. |
гукалака́цыі |
Д. |
гукалака́цыі |
В. |
гукалака́цыю |
Т. |
гукалака́цыяй гукалака́цыяю |
М. |
гукалака́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.