гугу́каць
‘паўтараць "гу-гу"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гугу́каю |
гугу́каем |
2-я ас. |
гугу́каеш |
гугу́каеце |
3-я ас. |
гугу́кае |
гугу́каюць |
Прошлы час |
м. |
гугу́каў |
гугу́калі |
ж. |
гугу́кала |
н. |
гугу́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
гугу́кай |
гугу́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гугу́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гугу́кнуць
‘аднакратны дзеяслоў да гугукаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гугу́кну |
гугу́кнем |
2-я ас. |
гугу́кнеш |
гугу́кнеце |
3-я ас. |
гугу́кне |
гугу́кнуць |
Прошлы час |
м. |
гугу́кнуў |
гугу́кнулі |
ж. |
гугу́кнула |
н. |
гугу́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
гугу́кні |
гугу́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гугу́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гугу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гугу́хканне |
Р. |
гугу́хкання |
Д. |
гугу́хканню |
В. |
гугу́хканне |
Т. |
гугу́хканнем |
М. |
гугу́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гугу́хкаць
‘паўтараць "гу-гу"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гугу́хкаю |
гугу́хкаем |
2-я ас. |
гугу́хкаеш |
гугу́хкаеце |
3-я ас. |
гугу́хкае |
гугу́хкаюць |
Прошлы час |
м. |
гугу́хкаў |
гугу́хкалі |
ж. |
гугу́хкала |
н. |
гугу́хкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
гугу́хкай |
гугу́хкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гугу́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.