віхра́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
віхра́сты |
віхра́стая |
віхра́стае |
віхра́стыя |
Р. |
віхра́стага |
віхра́стай віхра́стае |
віхра́стага |
віхра́стых |
Д. |
віхра́стаму |
віхра́стай |
віхра́стаму |
віхра́стым |
В. |
віхра́сты (неадуш.) віхра́стага (адуш.) |
віхра́стую |
віхра́стае |
віхра́стыя (неадуш.) віхра́стых (адуш.) |
Т. |
віхра́стым |
віхра́стай віхра́стаю |
віхра́стым |
віхра́стымі |
М. |
віхра́стым |
віхра́стай |
віхра́стым |
віхра́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
віхраўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
віхраўтварэ́нне |
Р. |
віхраўтварэ́ння |
Д. |
віхраўтварэ́нню |
В. |
віхраўтварэ́нне |
Т. |
віхраўтварэ́ннем |
М. |
віхраўтварэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
віхры́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
віхры́сты |
віхры́стая |
віхры́стае |
віхры́стыя |
Р. |
віхры́стага |
віхры́стай віхры́стае |
віхры́стага |
віхры́стых |
Д. |
віхры́стаму |
віхры́стай |
віхры́стаму |
віхры́стым |
В. |
віхры́сты (неадуш.) віхры́стага (адуш.) |
віхры́стую |
віхры́стае |
віхры́стыя (неадуш.) віхры́стых (адуш.) |
Т. |
віхры́стым |
віхры́стай віхры́стаю |
віхры́стым |
віхры́стымі |
М. |
віхры́стым |
віхры́стай |
віхры́стым |
віхры́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
віхры́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
віхры́цца |
віхра́цца |
Прошлы час |
м. |
віхры́ўся |
віхры́ліся |
ж. |
віхры́лася |
н. |
віхры́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
віхры́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
віхру́ |
віхры́м |
2-я ас. |
віхры́ш |
віхрыце́ |
3-я ас. |
віхры́ць |
віхра́ць |
Прошлы час |
м. |
віхры́ў |
віхры́лі |
ж. |
віхры́ла |
н. |
віхры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
віхры́ |
віхры́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
віхрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
віхрэ́нне |
віхрэ́нні |
Р. |
віхрэ́ння |
віхрэ́нняў |
Д. |
віхрэ́нню |
віхрэ́нням |
В. |
віхрэ́нне |
віхрэ́нні |
Т. |
віхрэ́ннем |
віхрэ́ннямі |
М. |
віхрэ́нні |
віхрэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
віху́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
віху́ра |
віху́ры |
Р. |
віху́ры |
віху́р |
Д. |
віху́ры |
віху́рам |
В. |
віху́ру |
віху́ры |
Т. |
віху́рай віху́раю |
віху́рамі |
М. |
віху́ры |
віху́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.