Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

віле́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віле́йскі віле́йская віле́йскае віле́йскія
Р. віле́йскага віле́йскай
віле́йскае		 віле́йскага віле́йскіх
Д. віле́йскаму віле́йскай віле́йскаму віле́йскім
В. віле́йскі (неадуш.)
віле́йскага (адуш.)		 віле́йскую віле́йскае віле́йскія (неадуш.)
віле́йскіх (адуш.)
Т. віле́йскім віле́йскай
віле́йскаю		 віле́йскім віле́йскімі
М. віле́йскім віле́йскай віле́йскім віле́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Ві́лейты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ві́лейты
Р. Ві́лейт
Ві́лейтаў
Д. Ві́лейтам
В. Ві́лейты
Т. Ві́лейтамі
М. Ві́лейтах

Віле́йшы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Віле́йшы
Р. Віле́йш
Віле́йшаў
Д. Віле́йшам
В. Віле́йшы
Т. Віле́йшамі
М. Віле́йшах

вілемі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вілемі́т
Р. вілемі́ту
Д. вілемі́ту
В. вілемі́т
Т. вілемі́там
М. вілемі́це

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́лемстад

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́лемстад
Р. Ві́лемстада
Д. Ві́лемстаду
В. Ві́лемстад
Т. Ві́лемстадам
М. Ві́лемстадзе

вілемста́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілемста́дскі вілемста́дская вілемста́дскае вілемста́дскія
Р. вілемста́дскага вілемста́дскай
вілемста́дскае		 вілемста́дскага вілемста́дскіх
Д. вілемста́дскаму вілемста́дскай вілемста́дскаму вілемста́дскім
В. вілемста́дскі (неадуш.)
вілемста́дскага (адуш.)		 вілемста́дскую вілемста́дскае вілемста́дскія (неадуш.)
вілемста́дскіх (адуш.)
Т. вілемста́дскім вілемста́дскай
вілемста́дскаю		 вілемста́дскім вілемста́дскімі
М. вілемста́дскім вілемста́дскай вілемста́дскім вілемста́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Віле́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Віле́нка
Р. Віле́нкі
Д. Віле́нцы
В. Віле́нку
Т. Віле́нкай
Віле́нкаю
М. Віле́нцы

ві́ленскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ленскі ві́ленская ві́ленскае ві́ленскія
Р. ві́ленскага ві́ленскай
ві́ленскае		 ві́ленскага ві́ленскіх
Д. ві́ленскаму ві́ленскай ві́ленскаму ві́ленскім
В. ві́ленскі (неадуш.)
ві́ленскага (адуш.)		 ві́ленскую ві́ленскае ві́ленскія (неадуш.)
ві́ленскіх (адуш.)
Т. ві́ленскім ві́ленскай
ві́ленскаю		 ві́ленскім ві́ленскімі
М. ві́ленскім ві́ленскай ві́ленскім ві́ленскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Ві́лі

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. Ві́лі Ві́лі
Р. Ві́лі Ві́лі
Д. Ві́лі Ві́лі
В. Ві́лі Ві́лі
Т. Ві́лі Ві́лі
М. Ві́лі Ві́лі

ві́лійскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́лійскі ві́лійская ві́лійскае ві́лійскія
Р. ві́лійскага ві́лійскай
ві́лійскае		 ві́лійскага ві́лійскіх
Д. ві́лійскаму ві́лійскай ві́лійскаму ві́лійскім
В. ві́лійскі (неадуш.)
ві́лійскага (адуш.)		 ві́лійскую ві́лійскае ві́лійскія (неадуш.)
ві́лійскіх (адуш.)
Т. ві́лійскім ві́лійскай
ві́лійскаю		 ві́лійскім ві́лійскімі
М. ві́лійскім ві́лійскай ві́лійскім ві́лійскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.